Braziliaanse scholen onderrichten duurzaamheid

Op vraag van de leerlingen zocht de João XXIII-school een alternatief voor plastic bekertjes. Er werden 1500 hergebruikbare flessen uitgedeeld, waardoor het verbruik van plastic bekertjes terugviel van 3500 tot 250 per dag. “We willen dat onze leerlingen geven om het milieu waarin ze leven”, verklaart Maria Tereza Coelho als assistent van het schoolhoofd. De school met bijna duizend leerlingen had reeds een moestuin, een composthoop en een systeem om afval te sorteren. Maar in het kader van een project voor een betere wereld wil de instelling meer doen.

Schaalmodel

In 2009 trok een studie over het behoud van de biodiversiteit in de schoolomgeving de aandacht van biologe Camila Rezendo Carneiro en landbouwingenieur Sérgio Luiz de Carvalho Leite, hoogleraar aan de universiteit van Rio Grande do Sul. Onder begeleiding van Carneiro en Leite brengen de studenten nu de natuur op het schoolterrein in kaart.

Dat is niet alles. In 2011 zullen ze een schaalmodel van een duurzame stad bouwen, legt leerkracht aardrijkskunde Arturo Bergelt uit. De kinderen mogen dan burgemeesters benoemen en prioriteiten stellen in de begroting. De stad wordt ontworpen met de hulp van een de moeder van een leerling die architecte is, en zal bestaan uit gerecycleerde materialen. Tot slot krijgen de leerlingen een “ecologisch” klaslokaal dat volledig duurzaam is opgevat.

Stadslaboratorium

Er loopt sinds september 2009 een soortgelijk project in het Israëlisch-Brazilaanse college in Porto Alegre, waarbij studenten verkozen worden als burgemeester, gemeenteraadslid en lid van het Gerechtshof. Het college van 750 leerlingen maakte de omschakeling nadat directrice Mônica Timm de Carvalho ervaring opdeed in de Noord-Israëlische stad Tzfat. Het resultaat is een stadslaboratorium op 500 vierkante meter ongebruikt terrein op het schooldomein.

“Ir Ktaná” (Hebreeuws voor kleine stad) is een breed educatief project. De stad is ecologisch gebouwd met groendaken, optimaal gebruik van het natuurlijke licht, en stromend hemelwater. Er is onder andere een stadhuis, synagoge, bibliotheek, technologiehuis en een “ecomarkt”, waar de gewassen uit de stadstuin worden verkocht. De bank gebruikt de “irk” als munteenheid om ecologisch verantwoorde projecten van leerlingen te financieren. Kortom, de studenten leren hier wiskunde, fysica en andere vakken in de praktijk.

Het college heeft ook een lopend educatief programma opgezet, waarin leerkrachten op de hoogte blijven van verschillende tendensen zoals geïntegreerde projectmanagement en toegepaste technologie in het onderwijs.

Voor de infrastructuur alleen was 25.000 euro nodig, en het kost naar schatting maandelijks 2000 euro om het Ir Ktaná-project draaiende te houden.