Brazilië en Mexico sluiten energieakkoord

De linkse Lula en de conservatieve Mexicaanse president Felipe Calderón tekenden maandag een overeenkomst over de productie van biobrandstoffen, in het bijzonder ethanol uit suikerriet, en olie-exploratie op zee.
Brazilië ligt ver voor op Mexico waar het gaat om ethanolproductie uit suikerriet. Mexico produceert 56 miljoen liter ethanol per jaar en het land importeert 164 miljoen liter, die gebruikt worden als toevoeging aan brandstof. Brazilië produceerde 17 miljard liter ethanol in 2006. Naar verwachting zal dat 36 miljard liter zijn in 2012, dankzij de bouw van vierhonderd destilleerderijen. In 2025 moet Brazilië dan 205 miljard liter ethanol per jaar kunnen produceren.
“We willen de steun van Mexico om zo een wereldmarkt voor schone, goedkope en duurzame energie te creëren. Biobrandstoffen kunnen zorgen voor werk en inkomen, vooral op het platteland en onder de armen, zonder dat de voedselveiligheid gevaar loopt”, zei de Braziliaanse president.
De Brazilianen hebben ook hun oog laten vallen op een strategische alliantie tussen staatsbedrijf Petrobras en Petróleos Mexicanos (PEMEX), dat te maken dreigt te krijgen met een daling in olieproductie. PEMEX heeft reserves van vijftien miljard vaten, bij de huidige consumptie genoeg voor ongeveer negen jaar.
Petrobras, het grootste Braziliaanse bedrijf en een van de acht grootste oliebedrijven in de wereld en PEMEX, het tiende oliebedrijf in de wereld, tekenden een strategische alliantie voor diepzeeonderzoek. Brazilië heeft daarvoor de techniek in huis, Mexico niet.
“Er is veel ruimte voor samenwerking op het gebied van energie”, zei Lula. “Onze staatsbedrijven Petrobras en PEMEX spelen een leidende rol op het internationale toneel. Ze hebben veel capaciteit en technische kennis, ze kunnen meer activiteiten gezamenlijk doen.”
De plannen van beide presidenten stuiten echter ook op tegenstand. Andrés Manuel López Obrador, leider van de linkse Democratische Revolutie Partij (PRD), zei zondag niet te willen “dat de linkse regering van Brazilië en Petrobras de privatisering van PEMEX stimuleren.”
“Ik heb veel respect voor Lula, maar de beweging die ik representeer, een echte en eerlijke oppositiebeweging, vindt dat de Mexicaanse olierijkdommen op geen enkele manier in handen van buitenlanders moeten komen”, zei López Obrador, die op 26 juli vorig jaar met slechts 230.000 stemmen de presidentsverkiezingen verloor van Calderón, van de Nationale Actie Partij (PAN). De linkse leider en zijn aanhangers beweren dat er bij de verkiezingen is gefraudeerd en López Obrador weigert nog steeds de regering-Calderón te erkennen.
Het Mexicaanse Congres zal naar verwachting dit jaar over de energiehervorming debatteren. De belangrijkste verandering is daarbij de opening van PEMEX voor privaat kapitaal, maar zonder de overheidscontrole in het bedrijf uit handen te geven.
De recente ontmoeting tussen beide presidenten is de vijfde ontmoeting in korte tijd. De eerste was in oktober 2006, toen de net geïnstalleerde Calderón Brazilië bezocht. In januari volgde een ontmoeting in Davos, tijdens het Wereld Economisch Forum (WEF); in maart tijdens de Top van de Riogroep in Guyana en in juni tijdens de G8-bijeenkomst in Duitsland.
Lula’s bezoek wordt ook gezien als een mogelijkheid om de verschillen tussen beide landen, die ontstonden over regionale politiek en integratie, glad te strijken. In januari bekritiseerde Calderón in Davos het mislukken van het FTAA, het vrijhandelakkoord voor de Amerika’s, nationalisatieprocessen in landen als Venezuela en Bolivia en “dictaturen voor het leven”, een duidelijke verwijzing naar de macht van de Venezolaanse president Hugo Chávez. Lula antwoordde dat Chávez driemaal democratisch herkozen was en dat Bolivia de gasvoorraden nationaliseert omdat ze de enige bron van welvaart zijn voor het land.
Brazilië en Mexico beconcurreren elkaar in stilte op een groot aantal terreinen. Beide landen zijn kandidaat voor een permanente zetel in de VN-Veiligheidsraad en Brazilië lijkt daarop de meeste kans te maken. In de multilaterale handelsbesprekingen van de Wereldhandelsorganisatie, de Doha-ronde, vervullen Brazilië en India een leidende rol namens de ontwikkelingslanden die een oplossing eisen voor de belangrijkste hindernis: de miljoenensubsidies die Europa, de Verenigde Staten en Japan betalen aan hun boeren.
In juli werd Brazilië strategisch partner van de Europese Unie, een privilege dat tot dusverre alleen gegund werd aan de VS, China en India. Ook op het economisch front lijkt Brazilië beter te presenteren dan Mexico. De Economische Commissie voor Latijns-Amerika en het Caribische Gebied (ECLAC) voorspelt dit jaar een groei van het Braziliaanse bruto binnenlands product met 4,5 procent, tegenover slechts 3,2 procent in Mexico.