Brazilië vergeet oude voetbalgoden niet

Vijftig jaar geleden waren de Goddelijke Kanaries – de bijnaam verwijst naar het onwezenlijk mooie voetbal en de kleur van de shirts van de Braziliaanse spelers – volgens minister Silva de belangrijkste ambassadeurs van het Zuid-Amerikaanse land. Brazilië was vrijwel onbekend in het buitenland, en voetballers als Pelé en Jairzinho hielpen het land op de kaart te zetten. Nu is Brazilië een regionale supermacht en drukt het land zelfs meer en meer zijn stempel op de internationale economie en politiek. Maar dat mag volgens Silva geen reden zijn om de voetballers te vergeten.

Mooi spelen

Voetbal is nog altijd “een van de belangrijkste elementen van de nationale identiteit” en van “de Braziliaanse manier van leven”, vindt minister Silva is voetbal. De belangrijkste volkssport zorgt ook voor “sociale integratie”.

Fernando Lattman-Weltman, een politieke analist en professor aan het Onderzoekscentrum voor Hedendaagse Geschiedenis van Brazilië, is het daarmee eens. “Voetbal maakt deel uit van ons patrimonium, het karakteriseert ons als volk en het wordt bewonderd in heel de wereld.” Voetbal is een populaire sport in bijna alle landen, maar volgens Fernando Lattman-Weltman maakt Brazilië het verschil door altijd mooi te willen spelen. Het is ook een sport waarin verschillende types van mensen – van opdondertjes als de Argentijn Lionel Messi tot boomlange verdedigers – een rol kunnen opeisen, als ze maar goed zijn. Talent is ook belangrijker dan afkomst, zoals de carrière van veel Braziliaanse spelers die uit armoedige wijken komen, illustreert. Een en ander weerspiegelt volgens Lattman-Weltman de Braziliaanse maatschappij, een mengkroes waarin talent en hard werken beloond kunnen worden met een snelle klim op de sociale ladder.

Toch zijn de meningen over het pensioen voor de oude voetbalgoden verdeeld.  Tegenstanders oordelen dat het een vervroegde verkiezingsstunt is. Op 3 oktober kiest Brazilië een nieuwe president, en misschien hoopt de regering hiermee op wat extra goodwill voor haar kandidaat, Dilma Rousseff. Voor de voorstanders is het niet meer dan rechtvaardig om de wereldkampioenen van weleer beter te belonen. Het waren beroepsvoetballers, maar ze verdienden lang niet zoveel als de sterren van vandaag.