Buitenlands beleid VS blijft krabbenmand - analyse

Zelfs insiders weten niet meer waar het
buitenlands beleid van de Verenigde Staten nu precies wordt gemaakt. De
heropbouw van Irak, het vredesproces in het Midden-Oosten, de
kernwapenprogramma’s van Noord-Korea - het zijn maar enkele dossiers
waarrond een ongenadige machtsstrijd aan de gang is tussen de twee grote
kampen binnen de Amerikaanse regering en in de Republikeinse Partij. Het
Witte Huis lijkt steeds minder in staat om voor discipline te zorgen.


De neo-conservatieven rond vice-president Dick Cheney en minister van
Defensie Donald Rumsfeld drukten hun stempel op de aanpak van Irak. Ze
hebben geen schrik van unilateralisme en vinden dat de VS hun militair
overwicht maximaal moeten uitspelen. Nu zijn de haviken enigszins in het
defensief gedrongen door de uit de hand lopende kosten van de bezetting van
Irak. Ze hebben echter nog helemaal niet de handdoek in de ring gegooid.

Minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell en zijn medestanders, die veel
waarde hechten aan traditionele diplomatie en vertrouwde bondgenootschappen,
hebben in alle stilte veel terrein goedgemaakt. Vooral bij de bemiddeling
tussen Israël en Palestina en in de moeizame dialoog met Noord-Korea geeft
het State Department nu de toon aan. Maar de strijd is nog niet in Powells
voordeel beslecht. Het ministerie van Defensie houdt zich de laatste tijd
gedeisd rond die twee onderwerpen, maar Powell krijgt nu tegenwind vanuit
rechtse kringen uit het Congres.

Om echt spijkers met koppen te kunnen slaan, heeft Powell een sterke
bondgenoot nodig in het Witte Huis. Maar die heeft hij voorlopig nog niet
gevonden. Waarnemers raken het er steeds meer over eens dat
Veiligheidsadviseur Condoleeza Rice, die na de val van het Iraakse regime
door Bush naar voren werd geschoven om een centrale rol te spelen in het
vredesproces in het Midden-Oosten, eigenlijk maar een lichtgewicht is en er
niet in slaagt de verschillende betrokken ministeries op één lijn te
krijgen. Dat is nochtans haar taak. Rice wordt ook beschouwd als een havik,
maar ze is pragmatischer en denkt minder star dan de neo-conservatieven rond
Cheney en Rumsfeld. Niemand heeft bovendien beter toegang tot de president
dan zij. Daarom gingen analisten er eerder van uit dat een as Rice-Powell
een goede kans maakte de zware invloed van Cheney en Rumsfeld terug te
dringen.

Minister van Buitenlandse Zaken Powell probeert dan maar via zijn
bondgenoten in het Congres - Democraten en gematigde Republikeinen - steun
te winnen voor zijn standpunten en het Pentagon op achterstand te zetten.
Dat is hem de voorbije weken al goed gelukt. Na het zomerreces kunnen het
ministerie van Defensie en het Witte Huis zich verwachten aan een hele reeks
hoorzittingen over de vraag of de regering de dreiging die uitging van Irak
vóór de oorlog heeft overdreven en waarom de problemen bij de stabilisering
van het land na de ineenstorting van het regime niet werden voorzien. Alleen
als Saddam Hoessein intussen gevangengenomen is en het verzet tegen de
Amerikaanse bezetters duidelijk gebroken is, zullen de verantwoordelijken
zonder kleerscheuren uit die debatten komen.

De voorbije week bleek dat de twee kampen elkaar voorlopig geen duimbreed
toegeven. Powell en zijn achterban in de senaat pleitten in voor een grotere
inbreng van de VN bij de heropbouw van Irak, waardoor makkelijker steun en
troepen zouden kunnen worden geworven bij andere landen. Maar onderminister
van Defensie Paul Wolfowitz bleef elke regeling verwerpen die de controle
van de VS over Irak zou verminderen. Powell en zijn parlementaire
medestanders drongen er op aan snel werk te maken van een nieuwe dialoog met
Noord-Korea, terwijl John Bolton, Powells onderminister voor Wapenbeperking
en Internationale Veiligheid maar een mannetje van Rumsfeld en Cheney,
tijdens een toespraak zwaar uithaalde naar de Noord-Koreaanse leider Kim
Jong Il. En tijdens een ontmoeting met de Israëlische premier Ariel Sharon -
die bij de Amerikaanse haviken op een goed blaadje staat - weigerde Bush
opeens de bouw van een muur rond de Palestijnse gebieden te veroordelen. Een
week eerder had hij dat op influisteren van het State Department nog wel
gedaan.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.