Burkinese irrigatieplanners zien het opnieuw groot

De Burkinese boer Amadou Diallo oogstte op zijn zes hectaren grond nabij Dori, in het noorden van Burkina Faso, een indrukwekkende hoeveelheid zoete aardappelen, yams, kool, komkommers, wortelen en tomaten. Het succes is te danken aan de nabijgelegen watertank. Sinds 1998 zet het ministerie van Landbouw in op kleinschalige irrigatieprojecten. In het hele land staan ongeveer 1500 watertanks, die het mogelijk maken twee oogsten per jaar binnen te halen.
“Dankzij het water is onze jaarlijkse omzet gestegen tot vijf à zes miljoen CFA (tussen 8000 en 9000 euro)”, zegt Diallo, “Maar met nog meer water had het nog veel meer kunnen zijn. We hebben land en mankracht genoeg”.
“Klein maar fijn”, zo zou je de kleinschalige irrigatieprojecten kunnen noemen. Burkina Faso heeft de bouw van grotere stuwdammen echter nooit helemaal overboord gegooid. In februari ging in Yakouta, in het noorden van het land, een nieuwe stuwdam in gebruik die door de media de “Parel van de Sahel” werd genoemd. Het 21 kilometer lange bouwwerk met een opslagcapaciteit van 26,5 miljoen kubieke meter kwam er met Taiwanees geld en kostte zes miljoen euro.
De dam van Yakouta, in een gebied waar maar 300 millimeter regen per jaar valt, moet de landbouwproductie in een hogere versnelling zetten en het mogelijk maken stukken woestijn opnieuw te bebossen. “We zetten alles in het werk om ervoor te zorgen dat we het hele jaar door kunnen boeren, ook wanneer er geen regen is”, zegt Bila Dipama, gouverneur van de Burkinese Sahelregio, waar 900.000 mensen wonen.
Burkina Faso is er al in geslaagd “groene eilanden” te creëren van bossen op de plaats waar de woestijn was opgerukt. Voor Alain Edouard Traoré van de Burkinese Nationale Raad voor het Milieu en Duurzame Ontwikkeling is Algerije een goed voorbeeld van hoe de strijd tegen de woestijnvorming kan worden gewonnen. Algerije probeert op drie miljoen hectare in het noorden van de Sahara een groene gordel tegen de woestijnvorming aan te planten.
“Afrika moet afstappen van een defensieve herbebossingstrategie - om te verhinderen dat de woestijn oprukt - naar een meer offensieve aanpak: het planten van bossen in de woestijn”, zegt Traoré.