Canada trekt stekker uit asbestindustrie

De mijn in Asbestos was de eerste in Canada waar het materiaal werd gewonnen dat later longziektes en kanker bleek te veroorzaken. Nu is het ook de laatste werkende mijn. Na decennia van internationale kritiek stoppen de Canadese overheden hun steun aan de mijn.

De nieuwe regering in Quebec, die begin september werd verkozen, annuleerde snel een openbare lening aan het mijnbedrijf. De federale overheid in Ottawa heeft van haar kant laten weten dat ze zich niet langer keert tegen internationale inspanningen om asbest te laten bestempelen als een gevaarlijke stof.

Tot 2010 voerde Canada nog jaarlijks honderden tonnen asbest uit, vooral naar India, Vietnam en andere ontwikkelingslanden. Uit opiniepeilingen bleek dat de bevolking tegen deze handel was, voor een belangrijk deel als gevolg van televisiedocumentaires die slachtoffers in de ontwikkelingslanden tonen.

Maar in het oosten van Quebec hingen honderden banen af van de productie, en de lokale politici bleven pleitten voor de stof die in de rest van de westerse wereld wordt gemeden. De Canadese overheid bleef de officiële lijn verdedigen dat asbest veilig gebruikt kan worden als dat in de juiste omstandigheden gebeurt.

Dodelijk beleid

Toxicoloog Daniel Green volgt het asbestgebruik in Quebec al jaren en zegt dat dat beleid levens heeft gekost in Canada en daarbuiten. “Als er een plaats is waar het antwoord kan gevonden worden op de vraag: kan asbest veilig gebruikt worden, dan is het hier in Quebec”, zegt hij. “Uit de medische gegevens, de epidemiologie en de ziektes, blijkt dat dat niet veilig kan. Asbest heeft inwoners in Quebec gedood en doet dat nog steeds. Het mag de grond niet verlaten om ook mensen in andere landen te doden.”

In de stad Asbestos zelf hechten de inwoners weinig geloof aan dat onderzoek. Ze willen niet aanvaarden dat ze deel uitmaken van een handel die levens kost. “Het is een kwaadaardige campagne”, zegt inwoonster Marie. “Mijn vader, mijn oom, mijn grootvader hebben allemaal in de mijn gewerkt en ze leven nog in goede gezondheid.”
 
Mijnbaas Bernard Coulombe is het daarmee eens. “De mensen zeggen dat het kankerverwekkend is. Nou, ik heb net benzine getankt. Dat is ook kankerverwekkend. Het gaat er om hoe je met die stoffen omgaat, hoe je jezelf beschermt.”
 
Toch geeft hij toe dat het vechten tegen de bierkaai is en dat de industrie bijna zeker zal verdwijnen in Canada. “Ik ben een vechter, maar elke vechter kan verliezen, dus daarop bereid ik mij voor. Ik had alleen gehoopt dat ik tegen wetenschappelijke feiten zou vechten. Dat is niet zo: ik vecht tegen percepties en die zijn verkeerd.”