Caraïben onder vuur voor versoepeling van verbod op walvisvangst

Op de IWC-vergadering die van vandaag (maandag) tot vrijdag in Marokko plaatsvindt, ligt een voorstel op tafel om een beperkt aantal walvissen te vangen. Tegenstanders van een versoepeling van het verbod roepen Caraïbische regeringen op niet toe te geven aan druk van landen als Japan met een grote walvisvleesindustrie. Die hebben in het verleden hun financiële kracht gebruikt om steun te vinden bij andere IWC-leden.
De Organisatie van Oost-Caraïbische Staten (OECS) is van plan Japan te steunen. De belangrijkste OECS-leden, Antigua en Barbuda, Dominica, Saint Kitts en Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent en de Grenadines en Grenada, maken ook deel uit van de Internationale Walviscommissie. De IWC, die in 1964 opgericht om de walvissen meer bescherming te bieden, telt 88 leden.
Sinds 1992 hebben alle Caraïbische IWC-leden telkens voor een afschaffing van het moratorium gestemd. Maar vorig jaar steunde Dominica Japan niet. Het was bezorgd om zijn imago van ecologisch bewust eiland.

Slachting

Shridath Ramphal, voormalig secretaris-generaal van het Gemenebest, zegt dat de OECS mee verantwoordelijk is voor uitroeiing van de walvis. “Het doet mij bijzonder veel verdriet dat sommige van onze kleinere landen, een aanzienlijk aantal dat een verschil kan maken in de Walviscommissie, Japan steunen in de voortzetting van de slachting en uiteindelijk in de uitroeiing van deze zoogdieren. De Japanners winden er geen doekjes om: ze maken gebruik van chequeboekdiplomatie. Ze kopen onze stemmen en we maken onszelf wijs dat we deel uitmaken van de walvisvangsttraditie, terwijl we deel uitmaken van de uitroeiing van de walvis.”
Van 1986 tot 1995 ontving Grenada meer dan 15 miljoen dollar financiële steun van Japan. Dit jaar verwacht de regering 5 miljoen dollar voor de ontwikkeling van een visserijproject in de westelijke stad Gouyave. Ook in andere OECS-landen heeft Japan verscheidene visserijprojecten gefinancierd.
De Britse krant Sunday Times onthulde onlangs dat functionarissen van Saint Kitts en Nevis en Grenada en van sommige landen uit de Stille Oceaan hun stem te koop hadden aangeboden aan undercoverjournalisten.

Walvistoerisme

Voormalig Caraïbisch diplomaat Ronald Sanders roept de landen in zijn regio op Japan niet te steunen. Hij zegt dat een levende walvis de Caraïben meer oplevert dan een dode, aangezien “het walvistoerisme daar in opmars is, vooral in de Oost-Caraïbische landen, en steeds meer een essentieel onderdeel wordt van hun toeristisch product.”
Fitzroy Armour, pionier van het walvistoerisme in de oostelijke Caraïben, vreest dat een versoepeling van het verbod op walvisvangst een negatieve impact zal hebben op de toeristische industrie in zijn regio.
Armour zegt dat Grenada vroeger Noorwegen toelating heeft gegeven om op potvissen te jagen in zijn nationale wateren. Na amper één seizoen bleef er geen potvis meer over, “en dat was nog met een primitief materiaal. Wat denk je dat er zal gebeuren met de walvisschepen van vandaag, die met gesofisticeerd materiaal uitgerust zijn?” Armour wijst erop dat de potvis op de lijst van bedreigde diersoorten staat.
Volgens een studie van het Australische Economists at Large & Associates bracht het walvistoerisme in 2008 wereldwijd 2,1 miljard dollar op. In de Caraïben en in Centraal-Amerika groeit het walvistoerisme aanzienlijk, in sommige landen brengt het meer dan 54 miljoen dollar per jaar op.

Voeden

Mariene bioloog Lyne Morrisette van het Canadese Instituut voor Mariene Wetenschap zegt dat walvissen geen bedreiging vormen voor de visbestanden in de Caraïben. Een driejarig onderzoeksproject dat de verwijdering van walvissen uit het Caraïbische deel van de Atlantische Oceaan simuleerde, leidde niet tot een toename van de visbestanden.
Walvissen voeden zich elders, onder meer in de noordelijke Atlantische Oceaan, zegt ze. “Dan komen ze naar hier om zich voort te planten. In die periode voeden ze zich niet.”
Grenada’s IWC-commissaris Justin Rennie wuift die studie weg. “In de Caraïben zijn we op het vlak van natuurlijke rijkdommen niet afgezonderd van andere regio’s. Als walvissen zich hier niet voeden, dan kunnen ze zich wel in een andere regio voeden. We kunnen de Caraïben dus niet als een afzonderlijk geheel bekijken.”