Chili herstelt maar traag van tsunami van 2010

De ochtend van 27 februari 2010 kon de 75-jarige Rosa Núñez de slaap niet vatten boven haar restaurantje in Iloca, een toeristisch kustdorpje aan de Stille Oceaan. Toen haar huis begon te trillen, rende ze naar buiten, naar het huis van haar oudste zoon, die op een heuvel woonde. “Ik vergeet nooit het geluid van de zee die alles vernielde, die alles meenam wat we met zoveel moeite hadden opgebouwd.”

Twee uur later keerde ze met haar zoon terug. “De zee had alles meegenomen. Er stonden geen muren meer, de zee had alles opgeslokt.”

Bijna een miljoen mensen

De aardbeving duurde drie minuten en had een kracht van 8,8 op de schaal van Richter. In een 600 kilometer lang gebied werden bijna een miljoen mensen getroffen, 520 mensen kwamen om.

Iloca heeft zijn rust en schoonheid nog niet teruggevonden. Overal langs de kust zie je brokstukken. Onherstelbare luxehuizen met zicht op zee staan er verlaten bij. Nauwelijks enkele meters verder wonen vissers en plattelandsarbeiders in barakken.

Volgens officiële cijfers zijn al 76.000 herstellings- en heropbouwoperaties uitgevoerd in de zes getroffen regio’s (Bío-Bío, La Araucanía, Maule, O’Higgins, Santiago en Valparaíso). Nog 140.000 operaties zijn bezig. Maar de slachtoffers hechten weinig geloof aan die cijfers. Ze klagen over de traagheid van de heropbouw.

Slechts 10 procent heropgebouwd

Lorena Arce, woordvoerder van de slachtoffers in het toeristische kustdorp Dichato (Bío-Bío), zegt dat slechts 10 procent van de vernielde huizen heropgebouwd is, huizen van mensen die nauwelijks iets hebben. De overige 90 procent behoort tot de middenklasse, en die heeft nog steeds geen woning omdat ze niet in aanmerking kwamen volgens de regering.

Senator Ximena Rincón van de Christendemocratische Partij, die in de oppositie zit, zegt dat heropbouwsubsidies door gewone subsidies zijn gemengd en zo “een weinig transparante mengeling is gecreëerd die ons niet toelaat de echte vooruitgang te bepalen.”

Belofte van Piñera

Presidente Sebastián Piñera beloofde 110.000 herstelde en 112.00 nieuwe huizen tegen het eind van zijn mandaat in 2014. Die belofte zal hij niet kunnen waarmaken, zegt Rincón.

Núñez en veel andere inwoners van Iloca en omgeving hebben nog niets van Piñera’s belofte gemerkt. Met hun eigen spaargeld en giften zijn ze zelf aan de slag gegaan om tijdelijke woningen te bouwen.

Volgens experts gaat het te traag doordat vastgoedbedrijven de subsidies te laag vinden en er dus te weinig aan verdienen valt. Bovendien, zegt Lorena Arce, bouwen ze woningen van mindere kwaliteit om de verminderde opbrengst te compenseren.