China bezorgd over voedselvoorziening

Sinds 1997 is China zo’n 8,2 miljoen hectare landbouwgrond kwijtgeraakt aan verstedelijking, industrialisering, herbebossing en natuurrampen. Zevenendertig procent van het landoppervlak in China heeft te kampen met erosie en verminderde vruchtbaarheid en het beschikbare land per hoofd van de bevolking bedraagt nog amper 40 procent van het wereldwijde gemiddelde.

“China heeft opmerkelijke economische en sociale vooruitgang geboekt in de afgelopen dertig jaar”, zei Olivier De Schutter, de speciale VN-rapporteur voor het Recht op Voedsel, toen hij China in december bezocht. “Honderden miljoenen mensen zijn armoede te boven gekomen en deze vooruitgang is de voedselzekerheid ten goede gekomen.”

Hij wees er echter ook op dat het verdwijnen van landbouwgrond en de grootschalige verslechtering van de kwaliteit van de overblijvende akkers en weiden, de landbouwproductie kunnen aantasten en de kloof tussen stad en platteland kunnen vergroten.

Duurzame landbouw

Om over voldoende voedsel te kunnen beschikken, moeten mensen voldoende inkomen hebben. Ook moeten voedselsystemen duurzaam genoeg zijn, zodat de huidige vraag de toekomstige voedselvoorziening niet in gevaar brengt. “Het is duidelijk dat er op deze twee terreinen belangrijke uitdagingen liggen”, zei De Schutter.

De recente stijging van de voedselprijzen kan wijzen op toekomstige veranderingen, zei de VN-rapporteur. Hij drong er bij China op aan om meer aandacht te besteden aan duurzame landbouw. Zonder aanpassingen, zoals een overstap naar landbouw met een lage CO2-uitstoot, zal de klimaatverandering ervoor zorgen dat de landbouwproductie tegen 2030 met 5 tot 10 procent daalt.

In 2010 tekende China voor het zevende achtereenvolgende jaar een recordgraanoogst op, volgens de staatsmedia. Het land produceerde 546 miljoen ton. De regering zegt dat de huidige graanvoorraad 200 miljoen ton overschrijdt. Het land was in de afgelopen tien jaar voor 95 procent zelfvoorzienend op het gebied van graan.

China heeft beloofd die zelfvoorziening de komende tien jaar in stand te houden op het niveau van 90 procent over meer. Innovatie en beter landgebruik moeten hieraan bijdragen, zei He Binsheng, voorzitter van de Chinese Landbouwuniversiteit en een van de belangrijkste economen in het land, tegen de staatskrant China Daily.
 
He waarschuwde echter dat het verdwijnen van landbouwgrond en slecht gebruik van de grond een bedreiging vormt voor de Chinese graanproducenten.
 
“Een bepaald deel zal nu eenmaal geïmporteerd moeten worden. Maar voor het hele land moet de voedselzekerheid gegarandeerd zijn, omdat de internationale markten niet genoeg bieden voor een groot land als China.”

Stabiele graanprijs

Li Guoxiang, onderzoeker aan het Instituut voor Plattelandsontwikkeling van de Chinese Academie voor Sociale Wetenschappen, zegt dat de Chinese voedselvoorziening voorlopig stabiel zal zijn.

China heeft volgens hem een voedselbeleid nagestreefd dat grotendeels autonoom is. Slechts een klein percentage van het voedsel komt uit het buitenland. Dat betekent dat China slechts marginaal geraakt wordt door de wereldwijd stijgende voedselprijzen.
 
“We hebben al zeven jaar recordoogsten op het gebied van graan, met in 2010 een groei van 3 procent”, zegt Li. “Hoewel de internationale graanprijzen in het afgelopen jaar stegen, is de graanprijs in China stabiel gebleven. Voor de meeste Chinezen heeft de wereldwijde prijsstijging geen impact op hun leven gehad.”
 
Li erkent dat er bedreigingen zijn voor de Chinese voedselzekerheid, zoals bodemdegradatie en verwoestijning. Hij wijst erop dat de overheid maatregelen heeft genomen om hier iets aan te doen, zoals investeringen in vaste activa in landbouwgebieden en het verhogen van de landbouwsubsidies. In 2010 investeerde de centrale regering 89 miljard euro in de landbouwsector. Dit jaar zal dat naar verwachting 101 miljard zijn.

De overheid moet volgens Li echter meer doen, zoals bescherming van landbouwgrond, het verbeteren van de landbouwproductiviteit en de waterinfrastructuur.