Conflict in Darfoer laait op over goudmijnen

Vorig weekend werd 100 ton voedsel en noodhulp gestuurd vanuit El Fasher, de hoofdstad van Noord-Darfoer. De hulp gaat naar de naar schatting 100.000 mensen die op de vlucht zijn voor het geweld in het noordwesten van de provincie.

Het conflict begon toen twee Arabische stammen slaags raakten over de rechten op goudmijnen in het gebied.

De goudwinning is een steeds aantrekkelijker optie in de regio. In de afgelopen jaren zijn rebellengroepen een aantal politieke steunpilaren in buurlanden Tsjaad en Libië verloren, en ze zoeken nieuwe vormen van inkomsten. Tegelijk moet de Soedanese regering het na de afscheiding van Zuid-Soedan zonder de enorme olie-inkomsten stellen. Stammen die vroeger afhankelijk waren van die overheid, zien de betalingen nu opdrogen.

Ondanks een wapenstilstand tussen de stammen die drie weken geleden werd bereikt, duiken steeds meer berichten op over nieuwe aanvallen, zegt Amnesty International. “We hebben al enkele jaren niet zoveel vluchtelingen meer gezien”, zegt ook Damian Rance, woordvoerder van het VN-kantoor voor de Coördinatie van Humanitaire Zaken (OCHA) in Khartoem.

Een decennium geleden sloegen meer dan 2 miljoen mensen op de vlucht in Darfoer door een complex conflict tussen gewapende groepen en een militie die de steun had van de overheid. Nog steeds zitten meer dan een miljoen mensen in vluchtelingenkampen in de regio ter grootte van Spanje.

Goudmijnen

De goudwinning in de regio startte pas in maart vorig jaar. Sindsdien controleert de stam Beni Hussein de vergunningverstrekking, volgens een rapport van Amnesty International. Volgens de stam hebben grenswachten van de naburige Rezigat-stam aanvallen uitgevoerd om de controle over het gebied te verwerven.

Volgens kolonel Khalid Swarmi van het Soedanese leger is de overheid niet bij het conflict betrokken. “We hebben ons afzijdig gehouden bij incidenten tussen de twee stammen”, zegt hij.

In het conflict zijn meer dan honderd dorpen in brand gestoken, volgens de VN. De overheid schat dat al minstens honderd mensen gedood zijn. Ook duizenden goudzoekers uit het naburige Tsjaad sloegen op de vlucht.

El Siraef

De meeste vluchtelingen kwamen terecht in de afgelegen woestijnstad El Sireaf, waar al 2.500 vluchtelingen van het vorige conflict wonen. De plotse komst van 60.000 nieuwe vluchtelingen maakt het moeilijk voor de lokale overheid om plaats te vinden. Veel vluchtelingen leven op straat in “verschrikkelijke omstandigheden”, volgens de VN. “Duizenden mensen slapen in de koude winternachten buiten, en dus voeren we tenten, plastic zeilen en dekens aan”, zegt Cesar Arroyo, van het Wereldvoedselprogramma van de VN.

Tot nog toe heeft de VN in samenwerking met Soedanese organisaties 600 ton hulpgoederen naar de stad vervoerd. De tocht is amper 350 kilometer, maar duurt vijf dagen door de slechte wegen en de omwegen die nodig zijn om gewapende groepen te vermijden.

Een ander probleem vormen de schapen, geiten en koeien die bij de duizenden mensen slapen en kwetsbaar zijn voor ziektes. “Als je een grote concentratie van dieren hebt op een plaats en er breekt een ziekte uit, dan kan de hele kudde snel teloorgaan, vooral als er niet genoeg graasland of water is en de dieren zwak zijn.”