Conflictbemiddeling aan de hand van kunst

Elaine Forde is coördinator bij The Playhouse, hét kunstencentrum van Derry/Londonderry in Noord-Ierland. Aan de hand van workshops en kunst probeert ze sommige aspecten van het smeulende conflict tussen de nationalistische katholieken en de loyalistische protestanten aan te pakken.

  • Manon Pauwels Elaine Forde. Manon Pauwels

Op 10 april 1998 werd in Noord-Ierland het Goede Vrijdag-akkoord ondertekend. Dat betekende op papier een einde van het conflict tussen de loyalistische protestanten en de republikeinse katholieken. Het conflict lijkt vandaag, vijftien jaar later, nog steeds smeulend aanwezig.

The Playhouse werd in 1992 tijdens the troubles opgericht. Was dat het juiste moment om een kunstencentrum te starten?

Elaine Forde: Volgens mij was het een ideaal moment om The Playhouse op te richten hier in Noord-Ierland. Omdat we veel gesegregeerde gemeenschappen hebben en die niet altijd even goed met elkaar kunnen omgaan, hebben we het hier in The Playhouse ons doel gemaakt om sommige aspecten van dat conflict aan te pakken aan de hand van kunst. Zo hopen we respect tussen de verschillende gemeenschappen op te bouwen. Het kunstencentrum was toen en nu nog steeds een neutrale plaats, waar protestanten en katholieken samen kunnen komen zonder dat hun achtergrond een rol speelt.

Hoe pakt u die problemen dan concreet aan?

Elaine Forde: We proberen met muziek, theater, dans, schilderkunst en andere kunstvormen een beter platform te maken om de problemen en moeilijkheden uit te drukken. Via kunst is het makkelijker om te zeggen wat er echt misloopt, wat hen stoort.

Trekt The Playhouse vooral intellectuelen aan of ook mensen uit de lagere sociale klassen?

Elaine Forde: Veel van het werk dat we hier doen is met mensen uit achtergestelde buurten en gemeenschappen, waar er veel werkloosheid is en de meesten laaggeschoold zijn. We werken vooral met jongeren, vrouwengroepen en werkloze volwassenen uit die gemeenschappen. We proberen om hun vaardigheden verder te ontwikkelen door een aantal kunstworkshops aan te bieden. Ze leren ook hoe ze de problemen van hun gemeenschap kunnen uiten en aanpakken aan de hand van kunst. 

In een artikel noemde u Noord-Ierland in een rijtje van conflictgebieden.

Elaine Forde: Ik geloof dat ik bedoelde dat Noord-Ierland een postconflictgebied is. Er zijn nog regelmatig politieke acties, maar niet meer met dezelfde hevigheid zoals twintig, dertig jaar geleden. Het conflict blijft echter wel nasmeulen en de gemeenschappen zijn nog steeds gescheiden.

We brengen vaak artiesten vanuit conflictgebieden naar hier, omdat zij ervaring hebben met dergelijke problemen. Ze kunnen dan hier hun ervaringen delen en die kunnen wij dan weer doorgeven aan lokale gemeenschapswerkers en artiesten, jeugdwerkers, … Dat soort mensen kan dus leren hoe kunst gebruikt kan worden om sociale problemen aan te pakken op lokaal vlak.

Wat is het gevolg van de titel “UK city of culture 2013”?

Elaine Forde: Derry/Londonderry is verkozen tot de cultuurstad van het Verenigd Koninkrijk voor 2013. De stad is voornamelijk katholiek. De keuze van Derry als cultuurstad is dus voor verschillende dissidente groeperingen olie op het vuur. Ze willen niet vereenzelvigd worden met het Verenigd Koninkrijk en de koningin. Sinds Derry verkozen is, zijn er al veel bedreigingen en bommen geweest door dissidente katholieke groeperingen.

Langs de andere kant is het natuurlijk een mooie kans om te tonen aan de wereld dat Noord-Ierland niet enkel te vereenzelvigen valt met protest en haat, maar dat er we ook cultureel vlak goed bezig zijn en dat er verandering aan het komen is.

Vindt u dat er al veel veranderd is sinds het Goede Vrijdag-akkoord?

Elaine Forde: Ik vind dat Noord-Ierland veel veranderd is sinds 1998. Er zijn veel zaken in mijn leven heel anders dan toen ik acht, tien of vijftien jaar oud was. Ik weet niet precies van welke aspecten ik vind dat ze hetzelfde gebleven zijn, maar zaken die voor problemen zorgen zullen dat blijven doen tot er geen segregatie meer is tussen de gemeenschappen.

Achtergestelde katholieke buurten liggen net naast protestantse achtergestelde buurten en er is geen wisselwerking. Katholieke en protestantse kinderen gaan naar katholieke en protestantse scholen, dus op dat vlak is er ook geen integratie. Dat is iets wat kunst niet kan oplossen, maar we proberen wel om het via kunstwerken aan te kaarten.

Kan u wat meer vertellen over zo een concrete workshop om die problemen aan te kaarten?

Elaine Forde: Vorig jaar organiseerde ik een jeugd- en kunstconferentie “My Say!!” waar een honderdtal jongeren vanuit heel Noord-Ierland aan deel namen. Het ging over hoe het is om op te groeien in een gesegregeerde gemeenschap en over gescheiden onderwijs. De jongeren maakten kunstwerken over hun problemen en bezorgdheden en presenteerden hun ideeën aan lokale politici en beleidsmakers. Zo hoopten ze een discussie of verandering uit te lokken.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.