Copyrightfundamentalisten

Sita vertelt hoe Paleys relatie stukloopt als haar man naar India verhuist. Dat persoonlijke verhaal combineert ze met het verhaal van de Godin Sita uit het hindoe-epos Ramayana en met muziek van Annette Henshaw, een blueszangeres uit de jaren twintig. Het resultaat is een opmerkelijk coherent geheel. ‘Dat komt omdat menselijke emotie universeel is. Dat is de boodschap van de film.’ Om die reden beschouwt Paley het ook als essentieel dat ze verschillende bestaande werken combineert.
Die opvatting brengt Paley in conflict met fundamentalistische hindoes en de Amerikaanse entertainmentindustrie. ‘Beide groepen proberen zich cultuur toe te eigenen.’ Hindoe-extremisten bestoken haar met hatemail en de industrie wil dat Paley 220.000 dollar betaalt voor de rechten op de muziek. ‘Ik heb die film in mijn eentje gemaakt met een budget van een paar honderd dollar. Het is onmogelijk voor een kleine kunstenaar als ik om een kwart miljoen op tafel te leggen.’
Paley heeft besloten haar eigen film te onttrekken aan copyright en de distributie van Sita over te laten aan het publiek. Ze wil niet dat haar film hetzelfde lot ondergaat als de muziek van Henshaw. ‘Niemand luistert naar die prachtige muziek omdat de zelfverklaarde eigenaars ze achter slot en grendel houden. Dat vind ik echt verschrikkelijk.’
De wetgeving op intellectuele eigendom zorgt voor een statische opvatting van cultuur, en dat is dodelijk, vindt Paley. ‘Mickey Mouse, bijvoorbeeld, werd bekend met de film Steamboat Willie uit 1928. Dat was een cartoonversie van Steamboat Bill Junior, een destijds erg populaire film van Buster Keaton. Een andere succesvolle Disneyfiguur als Tinkerbell is gejat uit het boek Peter Pan van James Barrie. Zo werkt cultuur namelijk. Ze borduurt voort op ander werk, bouwt een traditie op en verdiept zich. Uitgerekend Walt Disney is daar groot mee geworden. Tegenwoordig noemen ze dat piraterij.’
www.sitasingstheblues.com