Crisis torpedeert Millenniumdoelstellingen

In het Global Monitoring Report 2010 schrijven de Wereldbank en het Internationaal Muntfonds dat tegen eind 2010 zeker 64 miljoen mensen meer in extreme armoede zullen leven als gevolg van de financiële crisis. Jaarlijks zouden 55.000 baby’s en 260.000 kinderen onder vijf jaar de crisis met hun leven betalen –bovenop de miljoenen armoededoden die zelfs bij onverminderde economische groei opgetekend zouden zijn. Jaarlijks zullen 350.000 leerlingen minder naar school gaan en maar liefst honderd miljoen mensen verstoken blijven van schoon drinkwater.
Het VN-Ontwikkelingsprogramma schat het bijkomend aantal mensen met chronische honger na de voedselcrisis en financiële crisis op 130 miljoen. Daardoor komt het aantal hongerende mensen voor het eerst boven het miljard uit. Bovendien, zo waarschuwt het Global Monitoring Report, zijn de negatieve gevolgen van economische achteruitgang van veel langere duur dan de sociale winsten die in tijden van groei geboekt worden.
Kindersterfte bijvoorbeeld daalt met acht geboortes op duizend in goede jaren, maar stijgt met 24 op duizend in slechte jaren. In tijden van groei stijgt het aantal meisjes in de basisschool met vijf procent, het aantal jongens met drie procent. In tijden van economische achteruitgang daalt de schooldeelname van meisjes met 29 procent en die van jongens met 22 procent.
De –westerse– financiële sector die de crisis veroorzaakte, draagt dus een verpletterende verantwoordelijk, vindt Hans Timmer, directeur van de Economic Prospects-studiedienst van de Wereldbank: ‘In de rijke landen moeten de financiële markten beter gereguleerd worden. Tegelijk moeten de ontwikkelingslanden sterkere eigen financiële markten opbouwen om hun afhankelijkheid van westers kapitaal te verkleinen.’