Cuba is gelukkig met rapport van VN-Mensenrechtenraad

Een werkgroep van de VN-Mensenrechtenraad, met vertegenwoordigers van 60 landen, evalueerde vrijdag de Cubaanse situatie in het kader van het Universeel Periodiek Onderzoek. Het rapport vatte de opinies van de werkgroepvergadering samen. In juni moet de VN-Mensenrechtenraad het rapport definitief goedkeuren.

De Cubaanse delegatie beschouwde het rapport als een triomf. “Ik kan niet alleen leven met rapport, ik ben er zelfs gelukkig mee”, reageerde Bruno Rodríguez, viceminister van Buitenlandse Betrekkingen. Volgens Rodríguez erkenden 51 werkgroepleden “de verwezenlijkingen van de Cubaanse Revolutie op het vlak van mensenrechten.” Ze zagen niet alleen vooruitgang op het vlak van gezondheid, onderwijs, werk en sociale zekerheid “maar ook op het vlak van burgerparticipatie en het klimaat van vrijheid in het land”.
Negen landen, waaronder Israël en zeven Europese landen, blijven kritisch. Israël toont zich onder meer bezorgd over “het ontbreken van een onpartijdig en onafhankelijk gerechtelijk systeem” en eist “de onmiddellijke vrijlating van mensenrechtenactivisten, journalisten en anderen die illegaal opgesloten zijn.” Volgens Rodríguez schenden die uitspraken de geest en de letter van de resolutie waarmee de VN in 2005 de Mensenrechtenraad oprichtte en mengt Israël zich in “aspecten die met de constitutionele ordening” van Cuba te maken hebben.

Doodstraf

Van de 89 aanbevelingen in het rapport aanvaardde Cuba er 60. Daarvan kwamen er 57 van Afrikaanse, Aziatische, Latijns-Amerikaanse en Caraïbische landen. De resterende opmerkingen kwamen van Zwitserland, Tsjechië en Nederland.

De Cubaanse delegatie kondigde aan dat ze voor de zitting van juni schriftelijk zou antwoorden op zeventien andere aanbevelingen. Italië en Zwitserland vragen dat Cuba het aantal misdrijven waarop de doodstraf staat stapsgewijs vermindert en nadien de doodstraf volledig afschaft. Rodríguez zei dat Cuba op dit moment niet wil afzien van de doodstraf om twee redenen: de verdediging van het recht op leven van de burgers, en de nationale veiligheid. Maar als de conjunctuur rond Cuba veranderde, kon het eiland ook op dit vlak een stap vooruit zetten, zei de viceminister.

Oostenrijk vraagt Cuba in welke mate het gevolg heeft gegeven aan de VN-aanbevelingen van 2003 na de “willekeurige” arrestatie van 79 dissidenten.