Cuba loopt buitenlandse hulp mis door getalm

Vooral voedselprogramma’s lijden onder de bureaucratische vertraging, zeggen de ngo’s. Terwijl die sector net een van de nationale prioriteiten is van de regering van Raúl Castro, merkt Pepe Murillo van de Spaanse Fundación Mundubat op, een ngo die sinds 1996 in Cuba actief is. “We wijzen op die contradictie, maar het antwoord (van de ambtenaren) is altijd hetzelfde: als het niet in de richtlijnen of in het plan van de economie past, dan gaat het niet.”

“De laatste drie jaar zijn we in een impasse terechtgekomen”, zegt Murillo. “We weten niet welke rol ze precies aan ontwikkelingssamenwerking willen toekennen.”

Fusie met buitenlandse handel

Nu de Cubaanse regering met economische hervormingen begonnen is, moeten alle projecten van ontwikkelingssamenwerking in het “plan van de nationale economie” gepast worden.

Bovendien is het ministerie van Buitenlandse Investering in 2009 gefusioneerd met dat van Buitenlandse Handel, dat sindsdien verantwoordelijk is voor de sector. Voor sommige ngo’s in het land was dit zoveel als opnieuw beginnen, met nieuwe experts, andere werkmethodes en andere concepten.

“Alle commerciële relaties en de samenwerking met de burgerorganisaties van de Europese Unie of van andere landen zijn in dezelfde zak beland, ook al heeft die samenwerking alles met solidariteit en niets met buitenlandse handel te maken”, zegt Eva Fernández van de Spaanse organisatie Acsur Las Segovias.

De projecten voor ontwikkelingssamenwerking zijn sindsdien in een keurslijf beland waardoor ze hun deadlines niet meer kunnen halen. Eerst moeten ze de goedkeuring van Buitenlandse Handel krijgen en nadien van het ministerie van Economie en Planificatie, en dat verloopt via een zeer traag en complex proces, zeggen de ngo’s.

Goede bedoelingen

“We hebben projecten die al twee jaar wachten op de beslissing of ze al dan niet in het plan van de economie worden opgenomen”, zegt Paola Larghi van het Internationaal Comité voor de Ontwikkeling van de Volk, een Italiaanse ngo die al twintig jaar in Cuba actief is.

Er is te weinig duidelijkheid en transparantie, zegt ze. Doordat beslissingen uitblijven, komen ngo’s in de problemen ten aanzien van hun donoren. “Omdat projecten niet kunnen worden uitgevoerd, wordt geld voor ontwikkelingssamenwerking teruggegeven”, zegt Murillo.

Volgens Elio Perón, adviseur van het Nederlandse Hivos, wil Cuba de efficiëntie verbeteren via dat plan van de economie. “Dat is de bijbel, vol zeer goede bedoelingen.” Maar het probleem zit in de administratieve hervorming die het land probeert door te voeren, zegt hij. “Het probleem zit in het uitvoeren van de nieuwe concepten. Volgens mij is dat geen politiek maar een administratief probleem.”