Cuba pakt drughandel keihard aan

Wie in Cuba betrapt wordt op handel in drugs, riskeert een levenslange celstraf of – voor leidende ambtenaren – zelfs de doodstraf. Die harde aanpak geldt ook voor buitenlanders, zo bleek vorige week nog eens. De Cubaanse regering wil zich “onbuigzaam” blijven opstellen tegen drughandel en druggebruik.


Rafael Miguel Bustamente, een internationaal gezochte Colombiaanse drughandelaar, werd vorige week in Cuba veroordeeld tot levenslang. Twee van zijn handlangers, de Colombiaan Mauricio Francisco Noguera en Robert Lewis, uit de Bahama’s, kregen respectievelijk 23 en 25 jaar. De straffen moeten een grootschalige anti-drugcampagne van de regering zichtbaar maken. Die mikt in de eerste plaats op het drugsverbruik en de verkoop in Cuba, maar probeert ook de smokkel van drugs vanuit Zuid-Amerika via de Caraïben naar de Verenigde Staten en Europa aan banden te leggen. De Cubaanse autoriteiten beschuldigden Bustamente ervan dat hij van de Cubaanse hoofdstad Havana de uitvalsbasis voor zijn smokkelactiviteiten wilde maken.

Volgens de Cubaanse krant Granma zitten naast Bustamente en zijn handlangers nog 146 buitenlanders in een Cubaanse gevangenis die beschuldigd zijn of beschuldigd worden van drughandel. De uitlevering van een buitenlander aan zijn land van herkomst zijn eerder uitzondering dan regel.

Drugs en drugtrafiek zijn een gevoelig onderwerp in Cuba. In 1989 werden veertien legerofficiers en ambtenaren van het ministerie van Binnenlandse Zaken beschuldigd van banden met het internationale drugmilieu. Vier militairen die terechtstonden kregen de doodstraf.

Cuba is al jaren een draaischijf van de internationale drughandel, maar vergeleken met andere Caribische eilanden is het “een relatief klein bruggetje geworden”, zegt Aldo Lale-Demoz, het hoofd van het VN-bureau tegen Drugs en Misdaad (ODC) in Latijns-Amerika. In heel de Caraïben zorgt de handel in drugs voor een nettowinst voor 3,3 miljard dollar, goed voor 3,2 procent van het Bruto Binnenlands Product. Naar schatting veertig procent van de drugs die de Noord-Amerikaanse markt binnenkomt, vond zijn weg via Caribische wateren. Ook tweederde van de cocaïne op de Europese markt werd vanuit de Caraïben verscheept.

In tegenstelling tot de drughandel is de consumptie van drugs een relatief nieuw probleem in Cuba. Jarenlang werd het beschouwd als een probleem van volksgezondheid. Maar de boom van buitenlandse toeristen en de toevloed van Amerikaanse dollars heeft het gebruik van drugs fors de hoogte in gejaagd. Een decreet van de Cubaanse president Fidel Castro maakte op 21 januari het druggebruik strafbaar.

De nieuwe wet geeft de Cubaanse politie meer slagkracht om de strijd tegen drugs op te voeren. Sinds midden januari is een ware strafcampagne aan de gang in verschillende steden in het land. De resultaten van de raids zijn nog niet bekend gemaakt, maar ooggetuigen zeggen dat hele families worden opgepakt op beschuldiging van drughandel. De campagne richt zich ook tegen andere verboden activiteiten, zoals gokken, de verkoop van namaakproducten en illegale fuiven.

De politie heeft tot nu toe al honderden geheime fabriekjes ontmanteld waar onder meer rum, bier, limonade en deodorant werd gemaakt. De Cubaanse centrale vakbond CTC heeft zijn leden al gevraagd hun “revolutionaire waakzaamheid” extra aan te scherpen op de werkplaats.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2798   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2798  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.