Cuba zendt film over aids uit op tv

Maatschappijkritische films vinden meestal niet hun weg naar het grote publiek. Dat lukte wel bij “Viviendo al límite” (Leven tot de grens), een documentaire van de Cubaanse filmmaker Belkis Vega over vijf mensen die met hiv zijn besmet. Die wordt vier jaar na de productie op de Cubaanse tv vertoond.
Maatschappelijk betrokken films moeten vaak een lange weg afleggen, van idee naar productie, maar ook van productie naar het doek. Het is moeilijk om het grote publiek te bereiken, is de conclusie van de eerste thematentoonstelling van het Humberto Solás Low-Budget Filmfestival, afgelopen weekend in Cienfuegos, 250 kilometer ten oosten van Havana.

“Documentaires doen onderzoek naar de wonden van de maatschappij, om ze te helen en een oplossing te vinden, maar als ze er niet in slagen kennis over te brengen en een debat aan te zwengelen, kun je je afvragen of het al die moeite waard is”, zegt Vega.

Gender en seks



Dat geldt met name voor het genre waar Vega zich in begeeft: films die in de problematiek duiken van gender, huiselijk geweld, seksualiteit en hiv/aids. Ze komen maar amper uit het cultcircuit.

Er zijn op de Cubaanse staatstelevisie tegenwoordig wel spotjes om mensen bewust te maken van dit soort zaken, maar het is allemaal heel oppervlakkig en legt amper het seksisme en het ‘machismo’ van de cultuur bloot. “De media, en dus de staat, hebben geen beleid om hiermee om te gaan. Ze zijn zich er niet van bewust”, aldus Vega.

“We moeten praten over de mensen op straat die op alle mogelijke manieren op zoek zijn naar seks, maakt niet uit hoe en met wie”, vindt Carlos Aragonés, coördinator van de organisatie Aids Preventie Groep. Hij sprak op een van de themadiscussies op het festival. “De media moeten mensen wakker schudden.”

Eerbetoon



De filmtentoonstelling is bedoeld om ervaringen uit te wisselen tussen experts en filmmakers, en is tevens een eerbetoon aan de oprichter van het jaarlijkse Internationale Low-Budget Filmfestival in Cuba, Humberto Solás (1941-2008), die op 17 september overleed. Hij had altijd bijzondere vrouwen in zijn films, door wier ogen de verhalen zich afspeelden, omdat, zo zei Solás, “de effecten van maatschappelijke veranderingen op vrouwen veel zichtbaarder zijn. Ze hebben meer geleden en snakken meer naar verandering.” Ook de films van Solás vinden echter moeilijk hun weg naar het publiek.

Op de tentoonstelling werden verschillende workshops gehouden over kunst, maatschappij, geweld, seksisme en armoede, en er worden films vertoond die deze onderwerpen aansnijden. Hiermee willen de organisatoren nieuwe projecten beïnvloeden. Juist films en muziek voeden vaak onbewust het seksisme en de homofobie in de cultuur, vindt Julio César González Pagés van het Ibero-Amerikaanse Masculinity Network. “We zijn natuurlijk voor artistieke vrijheid, maar dan moeten we wel de vrijheid hebben om kunstuitingen te bekritiseren.”

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.