Cubaanse Olympische droom ligt aan scherven

Net als in België worden in Cuba kritische vragen gesteld over het sportbeleid na de tegenvallende medailleoogst op de Spelen. De tot columnist omgeschoolde ex-president Fidel Castro ziet een complot van buitenlandse scheidsrechters, andere commentatoren vinden dat er te veel politieke druk op de schouders van de atleten wordt gelegd.
Cuba, een middeninkomenland met 11 miljoen inwoners, haalde in Peking twee keer goud, elf keer zilver en elf keer brons. Niet slecht, zou je denken, maar toch zijn de Cubanen niet tevreden. In de medaillestand eindigen ze op de 28ste plaats, achter Jamaica en Brazilië.
Cuba zag sport altijd als het bewijs van de superioriteit van zijn socialistische systeem. Vlak na de revolutie, in 1961, werd een Nationaal Sportinstituut opgericht onder het motto dat sport een “recht van het volk is”. “Elk nadeel heeft weer zijn voordeel”, zegt Ángel Gutiérrez, die al 20 jaar sportleraar is. “De tegenvallende resultaten zullen veel mensen de ogen openen.”
Het ontbreekt alvast niet aan verklaringen voor de tegenvallende resultaten. Gutierrez is het eens met de analyse in de partijkrant Granma, die wijst op een gebrek aan tactische en technische voorbereiding in disciplines als judo en basketbal. Bij de vrouwenvolleybalploeg zou psychologisch een en ander niet in de haak zijn geweest.
De 82-jarige president-op-rust Fidel Castro, die de laatste tijd graag een trainingspak met de Cubaanse nationale kleuren verschijnt, velt in zijn column een harder oordeel. “We hebben te veel op onze lauweren gerust”, schrijft Fidel in zijn column. “We moeten alle menselijke en materiële middelen die we inzetten voor de sport kritisch in vraag stellen.”
Voor de Spelen had Castro een “democratisch en diepgaand debat over eenieders verantwoordelijkheid in het sportbeleid” gesuggereerd. De Cubaanse atleten werden herinnerd aan de lijfspreuk van Spartaanse krijgers, die de raad kregen terug te keren “met hun schild of op hun schild”. De Spartaanse schilden waren namelijk groot genoeg om ook als lijkbaar te dienen. Wie levend maar zonder schild terugkeerde werd ervan verdacht het te hebben weggegooid om sneller te kunnen vluchten.

De scheidsrechter heeft het gedaan


De vroeger zo sterke Cubaanse boksers keerden uit Peking terug zonder goud, maar wel met vier zilveren en vier bronzen medailles. Volgens Castro werden de onervaren Cubanen het slachtoffer van een “boksmaffia” en werden twee pugilisten in de halve finale bestolen door de scheidsrechter. “Het was een schandaal om te zien wat ze met onze boksers hebben gedaan”, schreef Castro, “Ze spannen samen met diegenen die atleten pikken van de Derde Wereld.”
Cuba verloor de voorbije twee jaar vier gouden medaillewinnaars van de Spelen van 2004 in Athene. Drie van hen zijn nu professioneel bokser in het buitenland. Castro verbood in Cuba de professionele bokssport in 1962. Ook het Cubaanse baseball, volleybal, judo en atletiek hebben te maken met atleten die de socialistische republiek de rug toekeren.
De pijnlijkste nederlaag was in de ogen van vele Cubanen die tegen Zuid-Korea in de finale van het baseball, dat voor het laatst als Olympische sport stond geprogrammeerd. Journalist Sigfredo Barros schrijft in Granma dat er teveel druk wordt gelegd op de spelers en de coaches, “die bij elke wedstrijd en elke beslissing in vraag worden gesteld”.
De 63-jarige ex-baseballer Miguel Espinosa deelt die analyse. “De sport is te veel vermengd geraakt met politiek en dat verhoogt de druk, vooral voor de baseballers. De glorie van het land hangt niet af van de precisie waarmee de knuppel wordt gehanteerd of de bal gegooid, als op een slagveld. Het zijn tenslotte sportlui, geen soldaten.”

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.