Cubanen hopen op weerzien met geëmigreerde familie

Veel Cubanen hopen dat ze door de pas aangekondigde versoepeling van het reisverbod hun geëmigreerde familie zullen kunnen terugzien.

  • IPS/Jorge Luis Banos Afscheid nemen zonder te weten wanneer elkaar terug te zien is nu nog eerder regel dan uitzondering op de luchthaven van Havana. IPS/Jorge Luis Banos

Naar schatting een op vier Cubanen heeft minstens een familielid in het buitenland. De vorige week aangekondigde versoepeling van het reisverbod doet velen dan ook dromen van een hereniging.

Vanaf januari 2013 zullen Cubanen zonder al te veel formaliteiten naar het buitenland kunnen reizen. Nu moeten ze nog een officieel gekeurde uitnodigingsbrief kunnen voorleggen vooraleer ze een reistoelating krijgen. Vanaf januari volstaat een paspoort, met een inreisvisum als het land van bestemming dat vereist. Ook de toegestane reistijd wordt verlengd van elf maanden naar twee jaar.

Maar de regeling voor een definitief vertrek is niet gewijzigd. Wie na 24 maand niet terugkeert, wordt automatisch als een emigrant beschouwd en verliest meteen alle rechten en bezittingen in Cuba.

Gevoelig thema

“Misschien kan ik een niet-definitieve migratiestatus bekomen”, zegt een 27-jarige vrouw die van plan is naar Mexico uit te wijken om haar vader terug te zien. Die is op haar zevende geëmigreerd. “Al die tijd heeft hij voor ons gezorgd, terwijl anderen de familie die ze hebben achtergelaten vergeten zijn. In het begin was het heel moeilijk. We leerden zo te leven, maar een evenwicht hebben we nooit gevonden.”

Emigratie blijft een gevoelig thema voor veel Cubanen, zegt psychologe Consuelo Martín, gespecialiseerd in migratie. “Zelfs al is de beslissing van een familielid om te emigreren met de hele familie genomen, men blijft de afwezigheid voelen, vooral in het land van oorsprong.”

Martín, die verbonden is aan het de Studiecentrum voor Gezondheid en Menselijk Welzijn van de Universiteit van Havana, pleit ervoor een gezicht te geven aan de koude migratiestatistieken.

Meer dan 150 landen

De Cubaanse exodus sterkt zich uit over meer dan 150 landen. Die vertegenwoordigt nu ongeveer 10 procent van de huidige bevolking die 11,2 miljoen inwoners telt, zegt analist Antonio Aja.

In 2011 was het internationale migratiesaldo voor Cuba negatief, met een tekort van 39.263 mensen, het hoogste tekort sinds 1994, zeggen overheidsbronnen.

In de eerste decennia na de Cubaanse revolutie van 1959 had de emigratie een ideologische en politieke connotatie. Dat veroorzaakte breuken in heel wat families, zegt Martín. Sinds de jaren negentig emigreren Cubanen vooral om economische motieven. Wie sindsdien vertrok, heeft nog een goede band met de familie in Cuba.

Daarom komen emigranten vaak op bezoek en proberen ze alles om ook hun familie naar hun nieuwe woonplaats te krijgen.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.