Daar komt de schoololifant

Thailand is overdekt door een fijnmazig scholennetwerk, maar in het noorden
van het land zitten daar grote gaten in. Veel leden van de etnische
minderheden die er leven, hebben nooit op de schoolbanken gezeten. Het
Elephant Delivery Project biedt alvast sommige volwassenen nu toch de kans
om te leren lezen en schrijven. De twintig verschillende etnische groepen
die in Thailand met de gemeenschappelijke noemer ‘hill tribes’ worden
aangeduid, zijn goed voor ongeveer één miljoen mensen. Volgens de Unesco is
slechts 4 procent van de volwassen Thais ongeletterd, maar de Hill Tribes
worden vaak niet meegerekend in officiële statistieken.

De lange tochten die de acht olifanten en hun menners samen met 12
leerkrachten en vier gezondheidswerkers van dorp tot dorp maken, zijn dus
echt wel nodig. Meestal blijven de schoololifanten een dag of drie in elk
dorp dat ze aandoen. En dan is het weer lang wachten op een volgend bezoek.

Volgens Sheldon Shaeffer, de directeur van het UNESCO-bureau voor Azië en de
Stille Oceaan, stelt het probleem van etnische minderheden die ver
achterblijven op het vlak van geletterdheid zich in de regio ook in China,
Birma, Laos en Indonesië. In Cambodja hebben de combinatie van een
decennialange burgeroorlog en barre armoede de cijfers voor de hele
bevolking omlaag gehaald; in Laos en Papoea-Nieuw-Guinea speelt ook de
afgelegenheid van veel dorpen een rol.

Met minder dan 2,5 miljoen analfabeten op een totale bevolking van 63
miljoen inwoners scoort Thailand erg goed in vergelijking met de meeste
andere Aziatische landen. Voor alle landen van Oost-Azië en de Stille Oceaan
samen werd in 2000 een alfabetiseringsgraad van 85,9 procent onder de
volwassen bevolking gemeten. In Zuid-Azië, waar veel vrouwen nauwelijks de
kans krijgen naar school te gaan, bedraagt dat aandeel maar 55,6 procent.
Naast Thailand kunnen ook Singapore, de Filippijnen, Zuid-Korea en Vietnam
er prat op gaan dat minder dan 10 procent van de volwassen bevolking niet
kan lezen of schrijven. In Indonesië, China en Maleisië ligt dat percentage
hoger dan 10 procent, om voor arme landen als Cambodja en Laos te stijgen
tot 32 en zelfs 51 procent.

Thailand is niet het enige land dat met speciale projecten etnische
minderheden of andere bevolkingsgroepen die door de mazen van het
onderwijsnet vallen, weer probeert op te vissen. In Vietnam, Cambodja, Laos,
Indonesië, Maleisië en Birma hebben de overheid of hulporganisaties in veel
afgelegen dorpen speciale centra opgezet waar volwassenen kunnen leren lezen
en schrijven. Vooral vrouwen profiteren van die inhaallessen.