“Dagen van Duhalde zijn geteld”

De positie van Duhalde lijkt wankeler dan ooit. “We willen binnen de maand
verkiezingen,” antwoordde vrijdag een studente in de rechten aan de
presentator van een radioprogramma die zijn publiek de vraag had voorgelegd
of de president zoals gepland tot september 2003 aan de macht moest
blijven. “Als mijn vertrek de crisis kan helpen oplossen, heeft u mijn
ontslag,” stelde de president deze week zelf tijdens een vergadering met de
provinciegouverneurs. In de opiniepeilingen gaat de score van Duhalde sinds
januari gestaag omlaag, terwijl steeds meer mensen zich uitspreken voor
vervroegde verkiezingen.

Duhalde is er niet in geslaagd Argentinië uit de neerwaartse economische
spiraal te halen die in december vorig jaar president Fernando de la Rúa
dwong op te stappen en in de weken daarna ook zijn opvolgers Ramón Puerta,
Adolfo Rodriguez Saá en Eduardo Caamaño deed afhaken. Sinds april verliest
de peso weer versneld aan waarde; de prijzen stijgen en de lonen dalen. De
al sinds 1999 aanhoudende recessie blijft arbeidsplaatsen vernietigen.
Miljoenen Argentijnen kunnen niet aan hun spaartegoeden de Argentijnse
banken staan door de financiële crisis aan de rand van het bankroet.

Volgens Ernesto Tenembaum, een commentator van het tv-programma
Periodistas, “zijn de dagen van Duhalde geteld”. Zijn collega Joaquín
Morales van het dagblad La Nación gelooft dat “de twee komende weken” over
het lot van de president zullen beslissen. De voorbije weken bleek het
geloof in de regering-Duhalde in politieke middens al gevaarlijk ver
geslonken. Het duurde lang voor er een opvolger kon worden gevonden voor
minister van Economische Zaken Jorge Remes Lenicov, die gedwongen werd op
te stappen bij gebrek aan resultaten. Ook voor de nieuw in te vullen
portefeuilles van Arbeid, Binnenlandse Zaken en ‘kabinetschef’ het
Argentijnse equivalent van een premier - konden geen politieke
zwaargewichten worden gevonden.

Waarnemers zijn het erover eens dat Duhalde alleen nog aan de macht is
omdat er geen sterke figuur op de voorgrond is getreden die het van hem zou
kunnen overnemen. Die patstelling wordt in de hand gewerkt door de
verbrokkeling van de traditionele machtsstructuren in de politieke partijen
en in de zakenwereld als gevolg van de aanhoudende crisis.

“Duhalde werkt niet aan veranderingen; hij probeert enkel te overleven,”
stelt Marcos Novaro, een professor politicologie van de Universiteit van
Buenos Aires. “Hij is ten prooi aan een ongelooflijke ambiguïteit, en die
verlamt hem nog meer dan dat bij de la Rúa het geval was.” Die
gespletenheid blijkt vooral uit Duhaldes houding tegenover het
Internationaal Muntfonds (IMF). De president heeft al af en toe gedreigd
helemaal te breken met de instelling, maar belooft op andere momenten dan
weer nauwgezet alle voorwaarden te willen vervullen om in aanmerking te
komen voor verdere financiële hulp.

Volgens Novaro hebben vervroegde verkiezingen alleen zin als ze
gecombineerd worden met een hertekening van het Argentijnse
regeringssysteem. De president zou verder rechtstreeks moeten worden
verkozen, maar hij zou een door het parlement aangestelde kabinetschef
naast zich moeten krijgen die als een echte eerste minister zou gaan
functioneren. Op die manier zou de regering ook in een versplinterd
politiek landschap nog over voldoende steun bij de bevolking en haar
vertegenwoordigers blijven beschikken.

Politiek analist Rosendo Fraga ziet twee politici die Duhalde kunnen
opvolgen: Carlos Reutemann, de gouverneur van de provincie Santa Fe, en
José Manuel de la Sota, zijn collega in de provincie Córdoba. Net als
Duhalde behoren ze tot de Partido Justicialista, en allebei vinden ze het
blijkbaar nog te vroeg om hun nek uit te steken. Vrijdag spraken de la Sota
y Reutemann hun steun uit voor de nieuwe minister van Economische Zaken
Roberto Lavagna, en de la Sota ontkende ook dat er in politieke middens al
serieus over vervroegde verkiezingen wordt nagedacht.