De aanslagen van Bin Laden en zijn netwerk Al Qaeda

Op 26 februari 1993 plegen terroristen van Al Qaeda een eerste aanslag op het World Trade Center in New York City. In de parkeerkelder van de noordelijke toren ontploft een bomauto. Bij deze aanslag vallen 6 doden en meer dan 1000 gewonden.

6 terroristen die banden hebben met Al Qaeda vallen in 1997 een toeristenbus in Egypte aan. 58 toeristen en 4 Egyptenaren kwamen hierbij om het leven. De publieke verontwaardiging binnen en buiten Egypte was zo groot dat de betrokken organisaties alle verantwoordelijkheid ontkenden.

De Amerikaanse ambassades in Nairobi (Kenia) en Dar es Salaam (Tanzania) worden op 7 augustus van 1998 gelijktijdig verwoest door bomauto’s. Het bloedbad in Kenia is enorm: 212 doden en meer dan 4000 gewonden is de trieste balans. In Tanzania is het resultaat minder bloederig: hier vallen slechts 11 doden en 85 gewonden.

In de Jemenitische haven Aden wordt op 12 oktober 2000 de USS Cole aangevallen door leden van Al Qaeda. Hierbij vallen 19 doden: 17 matrozen en 2 terroristen. 39 anderen raken gewond. Een maand voordien plande Al Qaeda reeds een aanslag op een Amerikaans oorlogsschip in Aden. Toen werd de USS The Sullivans geviseerd. Deze aanslag werd afgebroken toen het bootje van de terroristen zonk. Het was hopeloos overladen.

De meest spectaculaire aanslag van Al Qaeda is die van 11 september 2001 op het World Trade Center in New York City. Hierbij vallen ongeveer 3000 doden en 6000 gewonden. Maar het aantal mensen dat op lange termijn met gezondheidsproblemen kampt wordt door het New Yorkse Ministerie van Volksgezondheid op 70.000 geschat.

In de Tunesische badplaats Djerba vallen op 11 april 2002 21 doden wanneer een busje opgeblazen wordt in de buurt van de El-Ghriba synagoge. De dodelijke slachtoffers zijn vooral Westerse toeristen. 14 komen uit Duitsland, 2 uit Frankrijk.

Het Indonesische eiland Bali wordt op 12 oktober 2002 opgeschrikt door een zware bomaanslag. In een populaire nachtclub blaast een terrorist zichzelf op. Wanneer de massa in paniek de straat opvlucht ontploft een geparkeerd busje. Hierbij vallen 202 doden en 209 gewonden. De slachtoffers zijn voornamelijk westerse toeristen.

In de Turkse grootstad Istanbul vinden op 15 en 20 november 2003 vier aanvallen met bomauto’s plaats. De eerste twee zijn tegen de Bet Israel en Neve Shalom synagoges gericht. Onder de 27 dodelijke slachtoffers bevinden zich slechts 6 joden, de rest zijn Turkse moslims. Voorts vallen er meer dan 300 gewonden. Vijf dagen later laten twee terroristen hun bomauto ontploffen voor het Britse consulaat en het hoofdkwartier van HSBC bank AS. Hierbij vallen 30 doden en 400 gewonden. Onder de doden bevindt zich de hoogste Britse functionaris in Turkije.

Een Filipijns schip dat in de baai van Manilla vaart wordt op 27 februari 2004 met 3.6 kilogram TNT opgeblazen. 116 opvarenden komen om het leven. De afscheidingsbeweging Abu Sayyaf wordt met een beschuldigende vinger aangewezen. Zij strijden voor de stichting van een islamitische staat op de Filipijnen. Volgens de Filipijnse regering hebben zij banden met Al Qaeda.

Op 11 maart 2004 ontploffen een aantal bommen aan boord van vier forenzentreinen in Madrid. 191 mensen vinden de dood en meer dan 1400 raken gewond. Dit is de zwaarste aanslag in Europa sinds de vliegtuigbom boven Lockerbie.

In de Saoedische stad Khobar vallen terroristen het personeel van twee olieinstallaties aan. Hierbij vallen 22 doden, waarvan 19 niet-Saoedi’s. De daders behoren tot een voordien onbekende tak van Al Qaeda.

Op 7 juli 2005 plegen vier zelfmoordenaars een aanslag op het Londense openbaar vervoer. Drie bmmen gaan af in de metro en één bus wordt de lucht in geblazen. De aanslag kost 56 mensenlevens, waaronder de 4 terroristen.

Op de 23e van diezelfde maand vallen in de Egyptische badstad Sharm el-Sheikh tussen de 64 en 88 doden bij drie explosies in of rond toeristenhotels. Meer dan 200 mensen raken gewond. Hiermee wilden ze het hart van de toeristische sector in dat land raken.

In Algiers, de hoofdstad van het Noord-Afrikaanse land Algerije, ontploffen op 11 april 2007 twee bomauto’s. De ene was gericht tegen het hoofdkwartier van de eerste minster. Hierbij vallen 12 doden. Een andere bom ontploft nabij een politiekantoor in een buitenwijk. Bij deze explosie zijn 11 doden te betreuren.

In de Pakistaanse hoofdstad Islamabad ontploft op 2 juni 2008 een autobom op de parking van de Deense ambassade. Bij de aanslag komen 5 mensen om het leven, een twintigtal anderen raken gewond. Al Qaeda zegt dat deze aanslag een vergelding is voor de cartoons van Mohammed.

Op nieuwjaarsdag 2010 vallen in het Pakistaanse Lakki Marwat district 105 doden wanneer een terrorist zijn terreinwagen tot onploffing brengt temidden van een menigte die zich verzamelt om een volleybalmatch te bij te wonen. Minstens evenveel mensen raken bij deze aanslag gewond.

In de Pakistaanse stad Lahore vallen 86 doden en meer dan 120 gewonden wanneer op 28 mei 2010 twee moskeeën aangevallen worden. Met vuurwapens en granaten worden de gelovigen neergemaaid. De slachtoffers zijn Ahmadiyya, een religieuze minderheid binnen de islam. Omdat zij een andere profeet dan Mohammed aanbidden beschouwen veel moslims hen als ongelovigen. Al Qaeda dreigde dan ook meermaals met aanslagen tegen deze gemeenschap.