De Berlijnse Muur in Afrika

De grootste bedreiging is het feit dat ze niet gebruikt worden in administratie, onderwijs of media. In India alleen al noteert Unesco zowat 1650 talen, waarvan er 400 actief als communicatiemiddel gebruikt worden. De 22 grootste gelden als de moedertaal of hoofdtaal van drie vierde van de Indiërs.
De Atlas of the World’s Languages in Danger of Disappearing toont dat er binnen Afrika vooral in West-Afrika een probleem is voor vele talen. Dat uit zich onder andere in de afwezigheid van literatuur geschreven en uitgegeven in Afrikaanse talen. ‘Waar ik vandaan kom, kunnen veel mensen niet eens boeken lezen en zullen ze er ook niet snel kopen’, zegt de Senegalese auteur Boubacar Boris Diop in het januarinummer van The Unesco Courier.
‘Ze hebben andere prioriteiten: de gezondheid van hun kinderen, eten voor de familie… En rijke mensen in arme samenlevingen geven liever geld uit aan chique wagens. Met boeken kan je immers moeilijk pronken.’ Toch besloot Diop zijn jongste roman in het Wolof te schrijven en te publiceren, na eerst een dozijn boeken in het Frans geschreven te hebben. Diop ziet steeds meer literatuur verschijnen die origineel in het Wolof of het Pulaar geschreven is. Het grote probleem, zegt hij, is de Berlijnse Muur die door Afrika loopt: de talenerfenis van de Conferentie van Berlijn in 1885, toen de grenzen van de koloniale bezittingen in Afrika getrokken werden. ‘Afrikanen gebruiken nog steeds koloniale talen om met elkaar te spreken. Ik ken bijna geen enkel boek dat van de ene Afrikaanse taal in de andere vertaald werd.’
Diop lanceert eind februari in Parijs een eerste vormingsproject om kinderen van Senegalese migranten een taalcursus Wolof te geven. ‘De ouders zagen het nut er niet van in, maar de jongeren reageerden enthousiast. Als het lukt, wordt het een project waar ik echt trots op zal zijn.’ (gg)
www.unesco.org