De Burundese verkiezingsmarathon

In het begin van de race was er nog keuze tussen een waaier aan partijen, maar vanaf de presidentsverkiezingen namen enkel nog de regeringspartij CNDD-FDD en de regeringservaren oppositiepartij UPRONA echt deel. Die laatste had zich eerder met de overige partijen verenigd in de ADC-Ikibiri-coalitie (Alliance des Démocrates pour le Changement) om de rest van de verkiezingen te boycotten, maar kwam daar later op terug. De anderen bleven bij hun beslissing en trokken zich terug uit de race omdat er volgens hen massaal gefraudeerd was tijdens de gemeenteraadsverkiezingen in mei.
Ondanks het feit dat Burundi vandaag de facto met een eenpartijstelsel zit, spraken verkiezingswaarnemers en de internationale gemeenschap zich vooral positief uit over het verloop van de verkiezingen. Het hele gebeuren roept vragen op over het democratische proces dat de internationale gemeenschap –met België op kop– uitdraagt en financiert in het land. Is de rol van die externe donoren positief of negatief? Is er in Burundi echt vrede of is de relatieve stabiliteit maar schijn? En welke kant gaat het op met de mensenrechten en de rechten van vrouwen, armen, werklozen, journalisten en oppositieleiders?
Naar aanleiding van de eedaflegging van president Pierre Nkurunziza op 26 augustus 2010 trok MO* naar de hoofdstad Bujumbura. De gesprekken met voor- en tegenstanders van het regime legden de verschillende uitdagingen bloot waar het land vandaag voor staat: het bestendigen van de jonge vrede ondanks de verkiezingsspanningen en het wegvluchten van opposanten; de strijd tegen straffeloosheid rond corruptie vandaag en oorlogs- en genocidemisdaden in het verleden; het loskomen van de buitensporige afhankelijkheid van donoren; economische ontwikkeling en de strijd tegen de ongeletterdheid, geweld tegen vrouwen, werkloosheid en armoede.
Aan strijdlust om die uitdagingen aan te pakken, ontbreekt het de Burundezen alvast niet. De meerderheid wordt gedreven door enthousiasme en geloof in president Nkurunziza. Een belangrijke minderheid vindt haar vuur in de verontwaardiging over de huidige stand van zaken. Of de strijd al dan niet gewapenderhand zal gevoerd worden, moet de toekomst uitwijzen. Of zoals Théo, een zakenman in Bujumbura, het zei: ‘In Afrika is alles mogelijk. Schrijf dat maar in je artikel.’
Lees meer interviews en analyses over de politieke situatie in Burundi.