De EU legt Griekenland meer armoede op

In de plaats daarvan wil de Griekse regering onder druk van de EU een radicale besparingskoers organiseren met o.a. een aanwervingsstop in de openbare diensten, verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd en loonsvermindering. Allemaal neoliberale maatregelen die de sociale verzorgingsstaat verder uithollen en waar vooral de zwaksten de hoogste tol moeten betalen.
Als Griekenland de beoogde doeleinden dan nog niet bereikt, verlangt de EU boetes. ‘Het helpt weinig als een land dat hoge schulden heeft, meer schulden opgelegd krijgt om de straf voor die schulden te betalen’
Zo ontstaat een gevaarlijke vicieuze cirkel die wel beantwoordt aan de logica van de Europese fiscale politiek maar op economisch vlak zinloos is. ‘De Griekse bevolking is het slachtoffer van deze politiek. Zij betaalt met nog meer werkloosheid en armoede’.
De houding van de EU herinnert sterk aan de mislukte ontwikkelingspolitiek van het IMF en de Wereldbank in de jaren ‘80 en ‘90. Deze instellingen zijn met hun radicaal neoliberale hervormingen verantwoordelijk voor veel armoede en honger in de wereld.
De EU schijnt weinig uit het mislukken van deze politiek te hebben geleerd als ze voor Griekenland naar dezelfde middelen grijpt.
Attac eist dat de zogenaamde non-bailout-clausule (art. 103) van het EU-verdrag wordt geschrapt. Deze clausule verbiedt de EU-lidstaten en vooral de Europese Centrale Bank noodlijdende landen te helpen.
In plaats van deze onzinnige clausule is volgens Attac een algemeen bindend crisismanagement nodig voor alle Europese landen die met een te grote schuldenlast zitten.
Daarom zou de EU haar eigen verdrag moeten verbreken en aan Griekenland onmiddellijk de nodige middelen ter beschikking stellen.