De tijger moet gered worden

Wij staan met ons allen oneindig veel dichter bij onze tijdgenoten dan bij onze voorvaderen. Overdrijf ik door te beweren dat ik meer zaken gemeenschappelijk heb met de toevallige voorbijgangers in de straten van Praag, Seoel of San Francisco dan met mijn eigen overgrootvader? Wij lijken niet alleen op elkaar qua verschijning, kledij, houding, levensstijl, werk, huis of gebruiksvoorwerpen, maar ook inzake morele opvattingen en denkwijzen.
Je hebt mooi zeggen dat je christen, moslim, jood, boeddhist of hindoe bent, onze kijk op de wereld of het hiernamaals heeft geen uitstaans meer met die van onze “geloofsgenoten” van vijfhonderd jaar geleden. Nog nooit in de geschiedenis hebben mensen zoveel beelden, zoveel woorden, zoveel hulpmiddelen gemeenschappelijk gehad. Toch voelen een aantal mensen zich precies daardoor gedreven nog meer de verschillen tussen mensen te benadrukken.

Aan de ene kant zegt onze identiteit iets over wie wij zijn, over wie wij worden door de mondialisering: wezens die uit veelkleurige draden werden geweven en die het essentiële van onze referenties, houdingen en overtuigingen delen met de grote gemeenschap van onze tijdgenoten. Anderzijds vertelt de identiteit iets over wie wij beweren te zijn: leden van deze en niet van die andere gemeenschap, aanhangers van dit en niet van dat geloof. Het gaat er mij niet om het belang te ontkennen van onze godsdienstige, nationale of andere verbanden. Ik wil vooral benadrukken dat er een kloof bestaat tussen wie wij zijn en wie wij menen te zijn. Als wij met zoveel emotie onze verschillen bevestigen, komt dat precies omdat wij minder en minder van elkaar verschillen. Omdat -ondanks onze conflicten en onze gebeurlijke vijandigheden- onze verschillen elke dag die voorbijgaat verzwakken en onze overeenkomsten toenemen.

Daarom wilde ik de culturele identiteit vergelijken met een panter. De panter doodt als hij wordt opgejaagd, hij doodt als men hem -vooral als hij gewond is- vrij laat rondlopen. Maar een panter laat zich ook temmen. De roep om “identiteit” moet je niet verjagen of zomaar laten gedijen. Je moet hem observeren, sereen bestuderen, begrijpen en dan temmen om te vermijden dat de wereld in een jungle zou veranderen. Om te vermijden dat over vijftig of honderd jaar, onze kinderen -even onmachtig als wij nu- moeten toezien op moordpartijen, uitdrijvingen en zuiveringen en er zelf soms het slachtoffer dreigen van te worden.

Uit Amin Maalouf, Les Identités Meurtrières

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.