De triomf van de navelstaarderij

Zeker, de SP.A wil meer geld uittrekken voor ontwikkelingssamenwerking. Zeker, ook Yves Leterme heeft het buitenland ontdekt : de Turken hebben zich in Armenië niet aan genocide schuldig gemaakt, zo meldde hij in een Turkse krant. En natuurlijk, oorlogsheld Pieter De Crem  gaat zich na 10 juni melden als vrijwilliger om zijn hachje te riskeren in de gevaarlijke operaties die hij aan het leger wil opleggen. Maar voor het overige blijft het buitenland beperkt tot de klaagzangen over asielzoekers en de nood aan legale migranten.
Om onze eigen economie op te krikken, dat spreekt, niet om de noden elders te lenigen. Zo mag Vlaams Belang-voorzitter Van Hecke dag aan dag zijn mantra afsteken over het probleem van de 60 % Brusselaars, die van buitenlandse origine zijn, zonder dat ook maar iemand hem vraagt waarin dat probleem dan precies zou bestaan ; zonder dat ook maar iemand hem wijst op de enorme kansen die de ‘buitenlanders’ onze hoofdstad bieden.
Maar heeft iemand, journalist of politicus, het al gehad over de rol die België speelt als voorzitter van de Veiligheidsraad? Heeft iemand Karel De Gucht het vuur al aan de schenen gelegd over wat hij gedaan heeft als voorzitter van de OVSE, over zijn Afrika-beleid? Zelf heeft hij voorgesteld om in de volgende regering een soort super-ministerie van Buitenlandse Zaken op te richten, waaraan ook Buitenlandse Handel, Ontwikkelingssamenwerking en in zekere zin ook Defensie zouden ondergeschikt zijn. Wanneer en waar is daarover gedebatteerd?
De grootste mislukkeling van de huidige regering is niet mevr. Onckelinx en zelfs niet meneer Flahaut maar de ouderwetse belgicain Armand De Decker , die in Congo miljoenen euro uitstrooit waaraan de bevolking zoals vanouds niets heeft en die, net zoals dat de afgelopen decennia het geval is geweest, grotendeels verdwijnen in de zakken van wie ze niet  nodig hebben. Waar en wanneer is dat ter sprake gekomen tijdens de verkiezingscampagne? Welke partij eist het departement ontwikkelingssamenwerking op als speerpunt van zijn beleid?
Ja, natuurlijk, het klimaat, daar heeft zelfs Anke Vandermeersch een ‘mening’ over. Is dat misschien geen probleem van wereldallure, waarover onze politici wel degelijk hun hoofd breken? Ja, inderdaad, maar dan om er een typisch Belgische discussie van te maken. Alsof het al dan niet sluiten van Doel I en II beslissend is voor de opwarming van de aarde. En voor de rest probeert iedereen de last van de beperking van de CO2-uitstoot zoveel mogelijk op anderen af te wentelen.
Wie de verkiezingscampagne in zijn geheel overschouwt , het geëmmer over kandidaat Leterme, het gehijg rond de opiniepeilingen en de vraag of het licht in de slaapkamer iets te maken heeft met de politieke overtuiging van “de mensen” inbegrepen, kan niet anders dan concluderen dan dat ze een hoog Vlaams Belang-gehalte had: alleen de problemen in de voortuin en aan de achterdeur, in de onmiddellijke omgeving van de kerktoren en het er omheen wonende eigen volk  kwamen aan bod.
De voorgestelde oplossingen baadden in de voorspelbaarheid en het cliché-denken (belastingverlaging! goed bestuur! JA!) , maar misten visie en, vooral, durf. De eigen Vlaamse navel als middelpunt van het heelal was de inspiratiebron bij uitstek en waarachtig niet alleen bij NV-A. Kennis van zaken was vaak een overbodige luxe.  Zoals die meneer zei in TerZake 07, ongetwijfeld een wijze volksmens:“ Ik weet het niet. Dat is mijn mening”. 
De winnaars van 10 juni zijn dan ook nu al bekend. Ze heten lafheid, benepenheid en bekrompenheid.

Op de website van MO.be is er plaats voor opiniestukken. Zelf een bijdrage leveren? Stuur je bericht naar webredactie@mo.be.