Dienst Vreemdelingenzaken had Tsjetsjeens gezin makkelijk kunnen samenhouden
Vluchtelingenwerk veroordeelt de actie van de Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ) om twee meerderjarige dochters van een Tsjetsjeens gezin naar Polen te sturen terwijl de gehospitaliseerde moeder en de andere kinderen in België blijven. DVZ had alles in handen om deze onmenselijke behandeling te vermijden. Het Dublinverdrag voorziet immers dat lidstaten kunnen beslissen om asielzoekers om humanitaire redenen niet door te verwijzen.
Pieter De Gryse . 21 augustus 2008
Vluchtelingenwerk klaagt al jaren aan dat ons land het Dublinverdrag te strikt toepast. Deze actie van DVZ verwondert ons niet en legt precies de vinger op de wonde.
Het Dublinverdrag voorziet dat ons land een asielzoeker kan doorsturen naar een andere EU-lidstaat indien blijkt dat die andere Staat volgens het verdrag verantwoordelijk is voor de behandeling van het asielverzoek. Dit is echter geen verplichting. Dublin voorziet tegelijk dat elke lidstaat om humanitaire redenen kan beslissen om de asielzoeker niet door te sturen.
Ons land maakt volgens Vluchtelingenwerk te weinig gebruik van deze zogenaamde “humanitaire clausule”, zoals nogmaals blijkt uit dit dossier. DVZ beweert dit wel regelmatig te doen, maar kan geen cijfers voorleggen om dit te staven.
Ons land vertrekt vanuit de virtuele realiteit dat de kwaliteit van de asielprocedure en opvang in elke EU-lidstaat voldoende gegarandeerd is, en dat we dus zonder probleem asielzoekers naar alle lidstaten kunnen doorsturen. Dit is evenwel pure fictie: zoals blijkt uit internationale rapporten laat de situatie in landen als Griekenland, Polen, Slovakije,… op het punt van bescherming en opvang vaak meer dan te wensen over. Om die reden houden Noorwegen en Duitsland bijvoorbeeld de uitzetting van asielzoekers naar Griekenland tegen.
In dit specifieke dossier rijst bovendien de vraag of DVZ onderzocht heeft of het uiteenrukken van het gezin conform is met het Europees Mensenrechtenverdrag, dat in zijn artikel 8 het recht op een gezinsleven garandeert.
Vluchtelingenwerk vraagt dat DVZ het hele Tsjetsjeense gezin de kans biedt om in ons land asiel aan te vragen en de uitgewezen dochters laat terugkeren uit Polen.
In ruimere zin willen we dat bij de toepassing van het Dublinverdrag meer rekening wordt gehouden met de humanitaire situatie van de asielzoeker en met de reële kwaliteit van bescherming en opvang in andere EU lidstaten. Ons land moet de uitzetting naar bepaalde lidstaten durven opschorten indien bescherming en opvang daar ondermaats zijn.
Pieter De Gryse, Vluchtelingenwerk
Het Dublinverdrag voorziet dat ons land een asielzoeker kan doorsturen naar een andere EU-lidstaat indien blijkt dat die andere Staat volgens het verdrag verantwoordelijk is voor de behandeling van het asielverzoek. Dit is echter geen verplichting. Dublin voorziet tegelijk dat elke lidstaat om humanitaire redenen kan beslissen om de asielzoeker niet door te sturen.
Ons land maakt volgens Vluchtelingenwerk te weinig gebruik van deze zogenaamde “humanitaire clausule”, zoals nogmaals blijkt uit dit dossier. DVZ beweert dit wel regelmatig te doen, maar kan geen cijfers voorleggen om dit te staven.
Ons land vertrekt vanuit de virtuele realiteit dat de kwaliteit van de asielprocedure en opvang in elke EU-lidstaat voldoende gegarandeerd is, en dat we dus zonder probleem asielzoekers naar alle lidstaten kunnen doorsturen. Dit is evenwel pure fictie: zoals blijkt uit internationale rapporten laat de situatie in landen als Griekenland, Polen, Slovakije,… op het punt van bescherming en opvang vaak meer dan te wensen over. Om die reden houden Noorwegen en Duitsland bijvoorbeeld de uitzetting van asielzoekers naar Griekenland tegen.
In dit specifieke dossier rijst bovendien de vraag of DVZ onderzocht heeft of het uiteenrukken van het gezin conform is met het Europees Mensenrechtenverdrag, dat in zijn artikel 8 het recht op een gezinsleven garandeert.
Vluchtelingenwerk vraagt dat DVZ het hele Tsjetsjeense gezin de kans biedt om in ons land asiel aan te vragen en de uitgewezen dochters laat terugkeren uit Polen.
In ruimere zin willen we dat bij de toepassing van het Dublinverdrag meer rekening wordt gehouden met de humanitaire situatie van de asielzoeker en met de reële kwaliteit van bescherming en opvang in andere EU lidstaten. Ons land moet de uitzetting naar bepaalde lidstaten durven opschorten indien bescherming en opvang daar ondermaats zijn.
Pieter De Gryse, Vluchtelingenwerk
Maak MO* mee mogelijk.
Word proMO* net als 2790 andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.
Meer verhalen
-
Reportage
-
Nieuws
-
Nieuws
-
Nieuws
-
Nieuws
-
Nieuws