Dossier-Belliraj: interview met de ambassadeur van Marokko

Voor het eerst sinds het losbarsten van de affaire-Belliraj geeft ambassadeur Samir Addahre tekst en uitleg over de activiteiten van de Marokkaanse geheime dienst in België. Exclusief op www.MO.be.

België is verdeeld in believers en non-believers. Sommige Belgische speurders hebben grote vragen bij het Marokkaans dossier tegen Belliraj.
Addahre:
U denkt toch niet dat we over één nacht ijs zijn gegaan? Dat we zomaar een dossier in elkaar flansen, zonder aanwijzingen of elementen?

Waarom heeft Marokko de Staatsveiligheid niet geïnformeerd over Belliraj zijn terroristisch netwerk vooraleer hij gearresteerd werd?
Addahre:
Volgens de informatie waarover ik beschik, heeft Marokko de Belgische diensten wel geïnformeerd. Dit is iets dat tussen de diensten moet uitgeklaard worden. Er zijn frustraties geweest van beide kanten.

Waarover was Marokko dan gefrustreerd?
Addahre:
Marokko heeft na de aanslagen van Casablanca in 2003 een namenlijst met terrorismeverdachten overgemaakt aan verschillende Europese landen, met de vraag om die personen te volgen. Helaas heeft de Belgische inlichtingendienst –net als een aantal andere geheime diensten– die lijst niet au sérieux genomen.

Na Casablanca volgden de aanslagen in Madrid. Marokko werd gestigmatiseerd, maar we hadden alle informatie doorgespeeld. Misschien hadden de aanslagen in Madrid wel nooit plaatsgevonden als de namenlijsten wel waren opgevolgd.

Begin juli 2008 verslechterde de relatie tussen de Marokkaanse geheime dienst DGED en de Staatsveiligheid nog verder. Alain Winants vroeg Marokko om drie DGED-agenten terug te roepen. Waarom?
Addahre:
De DGED kreeg onterecht het verwijt dat ze zich mengde in binnenlandse aangelegenheden, en dat ze er een negatieve agenda op nahield.

Die maatregel viel niet in goede aarde?
Addahre:
Niet enkel de drie agenten in kwestie, maar alle DGED-medewerkers in België zijn teruggekeerd naar Marokko. De antenne werd volledig gesloten –het is de eerste keer in onze jarenlange vriendschapsrelatie dat zoiets gebeurt. De antenne is vandaag nog altijd gesloten.

Het verwijt van de Staatsveiligheid deed pijn. Bovendien geraakte de zaak ook nog eens in de pers. De affaire had die omvang niet moeten nemen. Normaal wordt zoiets discreet opgelost tussen bevriende diensten, maar dat is hier niet gebeurd. De fierheid van Marokko is geraakt.

Waarom stuurt Marokko überhaupt spionnen naar België?
Addahre:
Ik lees in de pers dat België verbouwereerd reageerde op de aanwezigheid van Marokkaanse agenten op Belgisch grondgebied. Kijk, er zitten agenten van een inlichtingendienst in élke ambassade. Dat is normaal, zo gaat het. Stop toch de hypocrisie daarover.

Belangrijk is de politieke agenda die achter de intelligence-activiteiten schuilgaat: de stabiliteit van Marokko en België garanderen. De Belgische publieke opinie moet weten dat we dezelfde waarden verdedigen. Als de DGED hier actief is, is dat om een politieke agenda te verdedigen. En België is een bevriend land van Marokko. We hebben gemeenschappelijke belangen.

Sinds de onafhankelijkheid van Marokko zijn er goede relaties tussen België en Marokko. Beide koninklijke families onderhouden goede contacten, er is een grote gemeenschap in België, … voor Marokko is België een strategisch partnerland. Op politiek niveau is er geen probleem tussen Marokko en België.

Hoe is de relatie tussen de Belgische en Marokkaanse inlichtingendiensten zo kunnen ontsporen?
Addahre:
De problemen tussen de DGED en de Staatsveiligheid zijn terug te brengen tot gevoeligheden tussen bepaalde individuen uit de diensten. Tussen de diensten an sich zijn de contacten altijd goed geweest, maar individuele règlements de comptes hebben de relatie verziekt. Het is nu aan de chefs van de DGED en de Staatsveiligheid om de zaak uit te klaren.

Het is belangrijk dat de samenwerking zo snel mogelijk wordt heropgestart. Ik ben er zeker van dat de relatie weer terug goed wordt, dat er opnieuw in respect en vertrouwen zal samengewerkt worden. Maar de situatie op het terrein zoals ze nu is, is verontrustend.

Op welke doelwitten focust de DGED in België?
Addahre:
Het enige waar de DGED op werkt, is religieus intégrisme. Je mag niet vergeten dat Marokko in 2003 is getroffen door terrorisme. De DGED heeft een belangrijke rol gespeeld in het detecteren van religieus en terroristisch activisme, en het informeren van de Belgische en Marokkaanse overheden.

In de moslimgemeenschap in België is er religieus activisme dat niets met Marokko te maken heeft maar wel met Iran, de Hezbollah, de moslimbroederschap… Zij profiteren van de democratische vrijheid in België.

Waarom is Marokko zo bezorgd om zijn onderdanen in het buitenland?
Addahre:
Er is een realiteit: een grote Marokkaanse gemeenschap in België –officieel gaat het om 400.000 Marokkanen– die banden heeft met Marokko. Onze positie is: je moet een verschil maken tussen burgerschap en identiteit. Al te vaak ontkent men de Marokkaanse identiteit van de Marokkanen in België. Men wil er Belgen van maken.
Bovendien zijn er veel problemen in de gemeenschap. Omwille van problemen met integratie zijn helaas veel Marokkaanse jongeren in de delinquentie of in religieus extremisme beland. We moeten de situatie beheren, en dat kan beter samen. Wij kunnen u helpen.

In de nasleep van de zaak-Belliraj vroeg Marokko de uitlevering van een tiental personen die in België verbleven. Hoe reageert Marokko op het feit dat ze niet uitgeleverd zijn?
Addahre:
Teleurgesteld. Er komt eind dit jaar een gemengde commissie België-Marokko, met de ministers van justitie van beide landen, om het over die zaken te hebben. En uiteraard zal het dan ook over de zaak-Belliraj gaan.

Mensenrechtenorganisaties in Marokko hebben vragen bij de rechtsgang in het proces-Belliraj. Hij “verdween” zes weken voor zijn officiële arrestatie en volgens zijn advocaat is Belliraj in die tijd zelfs gefolterd.
Addahre:
Natuurlijk spreekt de advocaat van foltering. Hij wil tenslotte zijn cliënt verdedigen. Er zijn geheime arrestaties geweest, maar dat gebeurt overal in de wereld. Wat doe je met mensen die een gevaar betekenen, die je leven bedreigen? Mijn broer is gehandicapt sinds de terroristische aanslagen in Casablanca in 2003. Hij raakte gewond in een restaurant, en hoort nu niet meer. Hoe zou jij reageren?

Men moet oplossingen vinden, en  niemand is perfect. Marokko zit in een democratisch proces. Het is niet makkelijk een land te veranderen maar de koning heeft de veranderingen gelanceerd. Marokko zit in een positieve dynamiek. We hebben er geen belang bij om mensen te folteren voor het oog van de wereldpers. 

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.