Drugs verwoesten kinderlevens in Argentinië

Ruiz is gefrustreerd, net als veel anderen die soepkeukens voor kinderen en jongeren runnen. De afkomst van de kinderen is vaak een garantie voor een uitzichtloos leven.
Las Brujas verzorgt dagelijks de lunch voor maximaal 250 kinderen jonger dan vijf jaar. Veel kinderen nemen ook avondeten mee naar huis.
Dat kinderen in de sloppenwijken van Buenos Aires te eten krijgen door donaties en overheidssubsidies, is niet per se een goede zaak, zegt Ruiz. Ze wijst erop dat werkloosheid en gebrek aan opleiding bij de ouders ervoor zorgen dat veel kinderen aan de drugs raken of in het criminele circuit terechtkomen.
In een poging dit te voorkomen, zette Ruiz een stadstuin op. Tieners en jongeren kunnen daar werken. Maar dit soort projecten zijn niet afdoende, zegt ze. “Als de kinderen vijf jaar worden, gaan ze voor een halve dag naar school. De rest van de dag hangen ze op straat. Dan raken we ze kwijt. Niets motiveert ze en niemand let echt op ze.”

Crisis

In San Fernando, een arme buurt in het noorden van de hoofdstad, is het niet veel anders. Na twintig jaar werk in deze buurt, is Esther Bezek moe. “De moeders zijn vies, onwetend en lui. Ze sturen hun kinderen de straat op om drugs of gerecycleerd karton te verkopen en als ze met te weinig geld thuiskomen, worden ze geslagen”, zegt ze bitter.
 
Bezek geeft van maandag tot vrijdag 250 kinderen te eten bij soepkeuken Corazones de América. Ze begon ooit met een kleinschalige soepkeuken in haar eigen huis. “Ik heb al drie generaties voorbij zien komen. Veel kinderen kunnen we helpen, maar andere glippen uit onze handen en komen terecht in het criminele circuit.”
 
Vorig jaar kreeg Bezek (59) hartproblemen. Nu heeft ze een pacemaker. Ze wijt haar gezondheidsproblemen aan haar werk. Dat kan, zegt ze, soms erg ondankbaar zijn. “Dat je niet alle kinderen kunt helpen, doet zo’n pijn dat het uiteindelijk je hart kapot maakt.”
De meeste kinderen die bij haar in de soepkeuken komen, gaan later alcohol of drugs gebruiken, zegt ze. “Dat de ouders geen werk hebben, is problematisch. Maar wat erger is, is dat ze eraan gewend zijn geraakt dat ze alles krijgen. Ik maak me meer zorgen over de drugs dan over de honger. We krijgen eten en mensen zijn niet ondervoed. Maar de kinderen gaan kapot aan drugs.”
Tijdens de economische crisis in 2002 in Argentinië, stuurden sociaal werkers van het San Fernando-kinderziekenhuis ondervoede kinderen naar de soepkeuken, die wordt gefinancierd door een particuliere stichting. “We mogen dan soms geen dessert serveren, maar er is altijd eten”, zegt ze.
Volgens de officiële cijfers daalde de armoede in Argentinië met 15 procent en de extreme armoede met 4 procent. In 2002 leefde nog 50 procent van de Argentijnen in armoede en bijna 30 procent in extreme armoede.
In een rapport van de Katholieke Universiteit van Argentinië en andere instituten worden echter andere cijfers genoemd. Volgens de Barómetro de la Deuda Social (Barometer van Sociale Schulden) leeft 27 procent van de bevolking van veertig miljoen mensen in armoede. Bijna 41 procent van de kinderen jonger dan achttien jaar zou in armoede leven.
Het Academisch Centrum voor de Strijd tegen Honger van de openbare Universiteit van Buenos Aires (UBA), schat dat er 1800 soepkeukens en provisiekamers zijn in Argentinië.