'Een regering van zes partijen nodig'

Politiek Marokko is vandaag volop aan het rekenen met zetels, want het wordt
geen makkelijke klus om een regering te vormen. USFP, PI en RNI behaalden
121 zetels, maar de toekomstige coalitie moet de 163 zitjes vullen om een
meerderheid in het 324 leden tellende parlement te krijgen. Er zullen
minstens zes partijen nodig zijn om een nieuwe regering te vormen, rekent
politiek analist Abderrazzak Hatim voor. Dat zal niet bijdragen tot de
vorming van een homogene regering.

Het succes van de PJD komt niet onverwacht maar de steile klim van de PJD
(van 14 naar 37 zetels) stemt toch tot nadenken in een land dat als gematigd
islamitisch wordt bestempeld. De PJD wil de religieuze wetgeving Sharia
invoeren, alcohol verbieden en een verplichte klederdracht opleggen voor
vrouwen. Waarnemers schrijven het succes van de fundamentalistische partij
niet toe aan de gebeurtenissen in het Midden-Oosten of een ander buitenland.
Het is de belabberde sociaal-economische toestand die fundamentalistische
reflex verklaart, zegt Hatim. De PJD voert op grote schaal
liefdadigheidswerk uit voor de armen en de werklozen. Dat heeft een impact
in een land waar 21 procent van de bevolking werkloos is en waar één op drie
het moet rooien met minden dan een euro per dag.

De islamisten zijn de enige optie die nog niet getest werd, meent analist
Abdallah Bahouri. De mensen hebben de rechtse en de linkse partijen aan het
werk gezien maar hen nog niet. De partij legt sterk de nadruk op de
islamitische identiteit van Marokko en ze verspreidt een boodschap van
angst, zegt Bahouri. Ze reikt echter geen concrete beleidsalternatieven
aan om de economische en sociale problemen op te lossen.

De twee grootste partijen, de USFP en haar coalitiepartner PI, meten nu de
schade op. PI-leider Abbas Al-Fassi toonde zich erg ontgoocheld in het
behaalde resultaat maar net als de USFP steekt hij de hand niet in eigen
boezem. De USFP wijt het verlies aan de balkanisering van het politieke
veld: er deden 26 partijen meer aan de verkiezingen en 22 daarvan behalen nu
minstens één zetel.

Sommige waarnemers hebben het over continuïteit, maar een groot deel van de
bevolking interpreteert het als een frustrerende status quo. Er verandert
niets, zegt Hamid Benarbia, een jonge ambtenaren. Dezelfde gezichten die
ons in de ellende hebben geholpen zullen nu ons lot bepalen. Verkiezingen
zullen nooit iets oplossen. De apathie van de Marokkaanse kiezer was groot:
slechts 50 tot 55 procent cvan de geregistreerde kiezers daagden op.