Eerste kamelenjockeys keren naar Pakistan terug

Na een verbod op de inzet van kindjockeys in kamelenraces in de Verenigde Arabische Emiraten, werden de Pakistaanse jongetjes door hun eigenaars overgedragen aan de overheid van dat land. In het rehabilitatiecentrum voor kamelenjockeys in Abu Dhabi verblijven nu 170 kinderen afkomstig uit Pakistan, Bangladesh, Sudan, Mauritanië, Somalië en India.

De Verenigde Arabische Emiraten willen hun imago oppoetsen na de wijdverspreide verontwaardiging over het gebruik van jongetjes van soms vier of vijf jaar oud.
Sinds 31 mei moeten jockeys officieel minstens 16 jaar oud zijn en 45 kilogram wegen. Alle kamelenhouders moesten een lijst indienen van hun jockeys. Te jonge kinderen gingen naar het rehabilitatiecentrum, dat werd opgericht met de steun van de prins. Eerder haalden de Verenigde Arabische Emiraten al het nieuws toen bekend raakte dat het vanaf volgens seizoen robots zal gebruiken als kamelenjockeys.

Eerdere pogingen om een halt toe te roepen aan de trafiek van jongetjes voor de kamelenraces vanuit Zuid-Azië faalden. Maar mensenrechtenactivisten zijn deze keer optimistischer omdat de landen van waaruit de kinderen afkomstig zijn, nu bij de actie worden betrokken.

Toch zijn er nog redenen tot bezorgdheid te over. Duizenden kinderen lijken vermist. Volgens een voorlopige studie van het ministerie van Binnenlandse Zaken van de Verenigde Arabische Emiraten leven er in het land zo’n 3000 kinderjockeys die jonger zijn dan 16. Ongeveer 2000 daarvan zouden van Pakistaanse afkomst zijn. Mensenrechtenactivist Ansar Burney, die al 16 jaar voor de kinderen opkomt en aan het hoofd staat van het rehabilitatiecentrum in Abu Dhabi, schat hun aantal nog veel hoger: hij spreekt van 5000 tot 6000 kinderen onder de 16. Maar zelfs als onze cijfers overdreven zouden zijn, waar zijn al die kinderen dan?, vraag hij. Wij hebben er maar 170 in het centrum. Burney vreest dat veel kinderen zijn weggevoerd tot diep in de woestijn tot de aandacht voor de kwestie overwaait, of naar buurlanden zijn gesmokkeld waar de leeftijdsgrens nog niet is ingevoerd.

In de Pakistaanse provincie Punjab staat een nieuw opgerichte bureau voor kinderbescherming klaar om maximaal 250 kinderen tegelijk op te vangen, bijgestaan door een speciaal comité van verschillende ministeries en Unicef, het Kinderfonds van de Verenigde Naties. We hopen het papierwerk af te handelen, de ouders op te sporen en de kinderen naar huis te sturen voor de volgende groep toekomt, zegt Silviua Pasti van Unicef.

Maar Burney, die de kinderen zal vergezellen vanuit Abu Dhabi, zegt dat de meerderheid van hen nog gedurende een lange periode medische zorgen nodig heeft. Ze hebben gebroken of misvormde botten, nierproblemen omdat ze zeewater moesten drinken, en ze zijn ondervoed omdat ze zo licht mogelijk moesten blijven. Velen zijn bovendien seksueel misbruikt, zegt hij. Hij wil de Pakistaanse kinderbescherming bijstaan door een centrum op te richten dat er mee voor kan zorgen dat de kinderen niet opnieuw in dezelfde hel terechtkomen. Volgens het ministerie van Binnenlandse Zaken van de Emiraten komen drie op vier kindjockeys het land binnen met een nonkel of een neef. De mensen zijn zo arm dat ze bereid zijn één kind op te offeren om de rest te laten overleven, bevestigt Mushtaq Ahmed van de Stichting voor Overzeese Pakistani’s.

Een laatste probleem is de identificatie. Vele kinderen zijn jaren van huis geweest en zijn mogelijk niet in staat hun ouders te herkennen, en omgekeerd. De kans is groot dat families ook lang niet altijd een geboortecertificaat zullen bezitten om hun identiteit te bewijzen. De Engelstalige krant ‘Dawn’ bracht recent het verhaal van een kindjockey die naar zijn land terugkeerde toen zijn broer tijdens een kamelenrace verongelukte, maar na een half jaar nog steeds onder overheidsvoogdij staat omdat de autoriteiten zeggen dat zijn identiteit niet bewezen kan worden. (ADR/PD)