Egyptische revolutie brengt godsdienstvrijheid in de Sinaï

Abu Sumai’s Al Suoarki is 29 jaar oud en moslim volgens zijn Egyptische identiteitskaart. Tegenwoordig kan hij zijn geloof ook openlijk praktiseren.

Al Souarki kan sinds kort ‘s ochtends vroeg naar de moskee voor het ochtendgebed, verzen uit de koran citeren, meedoen aan bijeenkomsten van moslimjongeren en seminars bijwonen na maghrib, het vierde gebed van de dag. Dingen die hij voor de revolutie van 25 januari niet kon doen zonder dat hij in de gaten werd gehouden door de Egyptische veiligheidsdienst.

“Er is nu religieuze vrijheid”, zegt de jonge bedoeïen. Hij kijkt uit naar de ramadan in augustus. Die vastenmaand kan hij nu, zo verwacht hij, samen met andere moslims in de Sinaï vieren zonder lastiggevallen te worden door de veiligheidsdiensten.

Hoewel bijna alle Egyptenaren dezelfde taal en culturele erfenis delen, staat op identiteitskaarten de religieuze achtergrond van burgers vermeld. De staat erkent de islam, het christendom en het jodendom als religies, maar het regime van de afgetreden president Hosni Moebarak onderdrukte verschillende religieuze bewegingen en hun aanhangers, inclusief moslimgeleerden die hun leer niet mochten uitdragen in de Sinaï.

Tot degenen die als tweederangs burgers behandeld werden, behoorden ook de leden van de  bedoeïenenstam van Al Souarki. In de Sinaï leven naar schatting ongeveer 1,3 miljoen bedoeïenen. Ze zijn gewend aan discriminatie en beperking van hun religieuze vrijheden.

Koptische Kerk

De Amerikaanse Commission on International Religious Freedom, een mensenrechtenorganisatie, uitte in haar in mei verschenen jaarrapport zorg over de “systematische, aanhoudende en ongehoorde schendingen van de religieuze vrijheid” in Egypte.
 
De schendingen van de religieuze vrijheid lijken vooral betrekking te hebben op moslims, maar christenen hebben er ook mee te maken. In januari vroeg een leider van de Koptisch-orthodoxe Kerk in de noordelijke stad Mansoura bij de Staatsveiligheidsdienst toestemming om verlichting aan te brengen op het dak van zijn kerk. Hij kreeg toestemming, maar voor elke andere vorm van verlichting moest hij nu opnieuw toestemming vragen bij de veiligheidsdienst in Mansoura.

De Egyptische hoogleraar Ahmad Rasem El-Nafis, eveneens uit Mansoura, kreeg naar eigen zeggen een reisverbod en werd drie keer gearresteerd omdat hij sjiiet is. De meerderheid van de Egyptenaren is soennitisch.

In 2009 rapporteerde het Egyptische Initiatief voor Persoonlijke Rechten, een onafhankelijke mensenrechtenorganisatie,  dat aanklagers in Samalut, een stad aan de westoever van de rivier de Nijl, onderzoek deden naar een koptische man die “in zijn huis religieuze riten uitvoert zonder toestemming.”

Ook blokkeerden de veiligheidsdiensten salafistische websites. Salafisten gaan uit van een letterlijke interpretatie van de koran.

Sharia

De revolutie bracht echter verandering. Vorige week begon de basisschool in Rafah met religieuze en politieke bewustwordingsprogramma’s. Experts op het gebied van recht, vrijheid en de islamitische sharia-wetgeving benadrukken er dat leerlingen vrij zijn hun ideeën te uiten.

Moslimgeleerden die eerder geen toestemming kregen naar de Sinaï te reizen, mogen dat nu wel. Al Suoarki spreekt over “de triomf van de Egyptische revolutie” voor vrijheid van religieuze expressie. 
 
Tijdens een tour langs enkele moskeen in de steden El-Arish en Rafah, in het noorden van de Sinai, stelde Sjeik Abu Khalid Al Tarabin dat onderdrukking van religie, mishandeling en marteling door het voormalige Moebarak-regime ertoe hadden geleid dat “sommige religieuze jongeren, onder druk, zichzelf in wanhoop hebben opgeblazen.”
 
Dat is nu anders, zei hij. “Elke dag horen we moslimgeleerden en geestelijken preken over de correcte interpretatie van de islam en niet over radicalisme… we horen meer stemmen spreken over de heiligheid van bloed”, zei Al Tarabin, die lesgeeft op de basisschool in Rafah.
 
Hij verwacht dat deze religieuze vrijheid in de Sinaï ertoe zal leiden dat jongeren hun geloof beter leren begrijpen. “Dat leren ze niet door ze negentig dagen op te hangen in de Lazoghly-gevangenis”, zei hij verwijzend naar een vriend van hem die gemarteld werd en er blijvend letsel aan overhield.
 
De bedoeïen Al Tarabin zegt te willen laten zien dat de islam geen duivelse religie is. “We zijn altijd neergezet als duivels die vrouwen onderdrukken, hen dwingen een nikab te dragen en die mensen slaan omdat ze alcohol drinken of roken”, klaagt hij.
 
“Het is nu tijd”, zegt hij glimlachend, “om te laten zien dat deze mensen het mis hebben. Het einde van het regime en de geboorte van religieuze vrijheid zal een nieuwe type jongeren voortbrengen, jongeren die bereid zijn te integreren in de samenleving en leren de sharia en de koran correct te interpreteren. Daarmee scheid je de islam van geïsoleerd extremisme.”

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.