Eten op tafel blijft hoofdzorg doorsnee Cubaan

De meeste Cubanen liggen niet wakker van de gezondheidstoestand van Fidel, maar van wat ze ’s avonds zullen eten. Uit onderzoek blijkt dat een gemiddeld gezin twee derde van zijn huishoudbudget spendeert aan eten.
“Wanneer ik ’s ochtends opsta en naar mijn werk vertrek, breek ik mijn hoofd al over wat we vanavond gaan eten”, zegt een 40-jarige lerares met twee kinderen, “Er is veel meer keuze in de winkels in de agromercado (een markt voor fruit en groenten, nvdr) dan vroeger, maar het is allemaal zo duur geworden”.
De familie van de lerares, die anoniem wenst te blijven,moet rondkomen met 1000 Cubaanse peso (28 euro) per maand, dankzij het pension van haar vader die mee inwoont. Toch vindt ze dat ze niet kan klagen: haar jongste dochter gaat gratis naar school en ook de medische zorgen voor haar vader worden door de staat betaald. “Maar wat we uit ons rantsoenboekje krijgen is niet genoeg, of toch niet zoals vroeger”.
Cubaanse families krijgen elk jaar een boekje met rantsoenbonnen van de overheid, die op die manier elke burger toegang geeft tot een basishoeveelheid gesubsidieerde voedingsmiddelen. De uitgaven voor gerantsoeneerd voedsel variëren tussen 70 eurocent en 1 euro per maand, zo blijkt uit een studie van de Universiteit van Havana. Het gaat onder meer om rijst, bonen, suiker, koffie, olie, eieren, zout, deegwaren, brood, vis, kip, worsten, melk en yoghurt voor de kinderen.
Vroeger volstonden de rantsoenen voor de hele maand, maar nu zijn de bonnen meestal na 10 tot 12 dagen al op. Voor de rest van het voedsel zijn de mensen aangewezen op de agromercados, waar de prijzen worden bepaald door vraag en aanbod. Sommige producten zijn alleen te koop met convertibele pesos (CUC), het equivalent van 25 gewone Cubaanse peso (CUP). “Een pakje boter in een winkel die alleen convertibele pesos aanvaardt, kost ons soms 30 peso (0,8 euro)”, zegt de lerares.
Uit onderzoek van het Nationaal Bureau voor de Statistiek blijkt dat de inwoners van Havana tot 66 procent van hun inkomen aan voedsel spenderen. Ter vergelijking, in Costa Rica bedraagt dat percentage 33 procent, in Spanje 28 procent. De studie wees ook uit dat de toestand tussen 2001 en 2005 verbeterde omdat de productie van rijst en bonen werd opgeschroefd en er meer aanbod was aan vlees, sojayoghurt en plantaardige olie.
In 2005 en 2006 ging het weer bergaf. De prijzen stegen gemiddeld met respectievelijk 7,1 en 4,3 procent en de productie daalde. In 2005 werden 20 procent minder groenten geoogst, in 2006 tien procent minder. Ook de productie van slachtvee heeft nog niet opnieuw de niveaus bereikt van de jaren tachtig.
“In 2006 was er genoeg regen en geen orkanen, wat bewijst dat de dalende landbouwproductie niet het gevolg is van tegenslag met het weer”, zegt een economist die anoniem wil blijven. Economen zijn het erover eens dat de Cubaanse landbouw opnieuw productiever moet worden om minder afhankelijk te zijn van de import, die in de voorbij twee jaar met 35 procent is gestegen. Cuba spendeerde in 2006 719 miljoen dollar om zijn bevolking van 11,2 miljoen te voeden.
De huidige interim-president Raul Castro bracht het probleem ter sprake tijdens de decemberzitting van de Cubaanse Volksvergadering. Een van de knelpunten zijn de schulden die de staat heeft opgelopen bij de boeren die het voedsel produceren. “Hoe kunnen we aan eten raken wanneer we onze grootste producten niet betalen ?” vroeg Castro zich af.
In juni beraadt de Volksvergadering zich opnieuw over het probleem. De landbouwautoriteiten kregen de opdracht een “kort en concreet” rapport op te stellen, “deze keer zonder excuses”.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.