EU bevestigt hulp aan Latijns-Amerika

De Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank (IADB) ondertekende in mei vorig jaar
met de EU een Memorandum of Understanding, waarin beide instellingen beloven
samen te werken inzake sociale ontwikkeling. Sindsdien worden expertise en
ideeën uitgewisseld over het bevorderen van de sociale cohesie in een regio
waar het op economisch vlak eigenlijk al vijftien jaar relatief goed gaat,
maar waar de rijkdom echter bijzonder versnipperd is. Latijns-Amerika is
niet de allerarmste regio van de wereld, maar wel de plaats waar volgens een
bepaalde berekeningsmechanismen de rijkdom het meest ongelijk verdeeld is.

Patten mocht net voor het Pinksterweekend op een bijeenkomst over sociale
ongelijkheid aankondigen dat een jaar na het Memorandum of Understanding, de
EU 30 miljoen euro veil heeft voor een uitwisselingsproject met de IADB.
Beide regio’s zullen hun ervaringen inzake het voeren van een sociaal beleid
op uitputtende wijze uitwisselen.

Bij zijn aankondiging probeerde Patten het evenwicht te vinden tussen een
solidaire samenwerking - niet louter wat euro’s overmaken – en het
respecteren van de zelfstandigheid van diegenen die krijgen. “De regeringen
van de regio mogen er niet alleen voor staan. Internationale samenwerking
moet de inspanningen ondersteunen, met respect voor de eigenaarrechten – wat
betekent dat de betrokken landen, hun overheid, hun bedrijven en de civiele
samenleving de strijd voor een grotere sociale cohesie moeten leiden.”

De EU-commissaris bezingt het project als de voortzetting van die“meer dan
20 jaar oude dialoog” tussen Europa en de Nieuwe Wereld, die zich kenmerkt
door een “vrijmoedige en vruchtbare samenwerking, en door de tastbare
resultaten inzake het versterken van de democratie en het promoten van
regionale integratie.” Tezelfdertijd beseft Patten echter dat die “tastbare
resultaten” maar bitter weinig hebben opgebracht voor de gewone man in de
Latijns-Amerikaanse en Caribische dorpsstraat. Het kersverse project met de
IADB moet ten minste de beleidsmakers helpen een goede sociaal beleid uit te
stippelen.

Patten werd bij zijn aankondiging bijgestaan door projectpartner Enrique
Iglesias, voorzitter van de IADB. Ook Iglesias schetst de sociale
ongelijkheid in de betrokken regio’s en noemt de steun van de EU hard nodig.

Maar ook de EU heeft Latijns-Amerika en de Caraïben nodig, geeft Patten toe.
“De regio is en blijft een vitale economische en politieke partner voor de
EU.” Zo investeerde de Unie in 1999 40 miljard euro in Latijns-Amerika en de
Caraïben, tegenover 25 miljard euro door de Verenigde Staten.

De vrees die bij een aantal Latijns-Amerikaanse landen leeft dat het
engagement van een uitgebreide EU in 2004 de investeringen zal drukken,
wilde Patten wegnemen. “De nieuwe EU-leden zullen de
Europees-Latijns-Amerikaans-Caribische top in Mexico in 2004 bijwonen als
volwaardige leden en hun solidariteit met de regio kunnen tonen,” sust
Patten.

De EU spendeerde tussen 1991 en 2000 meer dan 22.6 miljard euro aan de
Latijns-Amerikaanse en Caribische regio’s, waarmee het 45 procent van de
inkomsten vertegenwoordigt. De twee daaropvolgende donoren, de VS en Japan,
vertegenwoordigen samen maar 34 percent.