EU-soldaten in Tsjaad lopen op eieren

De EU-soldaten in Tsjaad rijden met hun trucks de wegen kapot en de Polen hadden hun kamp bijna opgeslagen op een kerkhof. Maar in het samenleven tussen de 4000 man sterke Europese vredesmacht en de lokale bevolking in het oosten van Tsjaad, biedt water veruit de meeste stof tot conflict.
De Poolse luitenant-kolonel Marc Gryga had eerst niet in de gaten dat hij het kamp voor zijn manschappen op een kerkhof wilde bouwen. “Je zit hier dan ook geen stenen zoals op een kerkhof in Europa”, zegt Gryga. Gelukkig maakten lokale leiders hem er tijdig op attent en konden de Polen hun basis “Noordster” verplaatsen zonder dat er een graf was geschonden.
Het incident met de Poolse basis is een van de vele kleine misverstanden tussen de 4000 Europese soldaten, die in het oosten van Tsjaad de vluchtelingen uit Darfoer komen beschermen, en de lokale bevolking. De meeste spanning was er tot nu toe over water en het gebruik van de wegen.
Water in overvloed is er in de regio nooit geweest en sinds 2004 zijn er een kwart miljoen vluchtelingen uit Darfoer neergestreken. De komst van duizenden soldaten met tonnen materiaal hebben van het latent watertekort een echte watercrisis gemaakt. En dat ondanks het werk van de talloze hulporganisaties die nieuw putten boren en kanalen graven om regenwater te laten samenvloeien in onderaardse reservoirs.
De bevelhebbers van EUFOR wisten van in het begin dat water een probleem zou zijn. In het begin charterden Gryga’s Polen een Russische Antonov, een reusachtig vrachtvliegtuig, om flessenwater aan te voeren. Die voorraad was snel op en tegenwoordig worden de soldaten uit Polen, Frankrijk, België en Ierland bevoorraad met transporten uit de Franse logistieke basis in Abéché, de grootste stad in het oosten.

Wegentol


De Fransen halen hun water uit het buitenland en ontzien zo de lokale bronnen. Het grote probleem zijn de wegen, die niet zijn opgewassen tegen intensief gebruik door vrachtwagenkonvooien. De wegen zijn vooral kwetsbaar in het regenseizoen, daar waar ze de droge rivierbeddingen of wadi’s kruisen. De Tsjadische regering heeft wegversperringen opgericht die tol vragen aan voertuigen die absoluut willen doorrijden.
De Fransen rijden echter gewoon door zonder te betalen, zegt sergeant Alexandre Barbet, die de konvooien escorteert. “Wat gaan ze doen ?” vraagt hij retorisch. De EUFOR-soldaten beschouwen de tol als een illegale vorm van omkoping.
De bouw van kamp Noordster is dorstig werk en er is ook water nodig om de stoffige bodem te stabiliseren en aan te stampen. Gryga’s Polen hebben hun eigen waterput geboord, maar die levert niet genoeg omdat de watertafel in dit deel van Tsjaad door het vele pompen erg laag staat. Het enige alternatief is water halen uit de lokale putten. “We proberen zo weinig mogelijk water uit de lokale putten te halen”, zegt de Poolse luitenant-generaal, “Maar soms kunnen we niet anders.”
Volgens de sultan van Iriba, Bakhit Abdaraman, is er niet genoeg water voor iedereen. “We moeten op zoek naar nieuwe bronnen”, zegt hij. De ingenieurs van de hulporganisaties zeggen dat dat steeds moeilijker wordt, omdat de watertafel blijft zakken.
Intussen blijft EUFOR aangewezen op het water van de bevolking. Op 27 juni bracht een Franse logistieke eenheid een bezoek aan de hulporganisatie Help, die ook actief is in het oosten van Tsjaad. Ze vertrokken met 8000 liter, het equivalent van het dagelijkse verbruik van 500 Tsjadische gezinnen. Het water, opgeslagen in enorme rubberen reservoirs, volstaat om de keuken, de douches en de wasruimte een paar weken draaiende te houden.

Gespannen relaties


De meeste Tsjadiërs hebben er begrip voor dat de Europeanen de vluchtelingen komen beschermen, maar de blanke mannen in uniform worden niet overal even vriendelijk onthaald. De mensen op de markt van Iriba begonnen te roepen en met hun vuisten te zwaaien toen de Franse bevelhebber Mendi Bouland met twee vrachtwagens kwam voorbijgereden.
De Fransen wilden enkel wat frisdrank en sigaretten kopen voor de kleine bar op de basis. Bouland dook snel een winkeltje binnen, kocht wat zeep, wisselde telefoonnummers uit met de winkelier en beloofde snel terug te komen. “De Fransen hebben meestal een goede relatie met de bevolking”, zegt Bouland, “Het koloniale verleden zorgt voor enige culturele verwantschap.”
Met de Polen is het een ander paar mouwen. Gryga weet dat hij aan zijn public relations moet werken en vergadert twee keer per week om lokale ambtenaren en tribale leiders op de hoogte te houden van zijn plannen. Als in augustus het volledige Poolse contingent is aangekomen, zullen ze de schade aan de wegen herstellen en materiaal leveren aan lagere scholen in de streek, belooft Gryga. “Veiligheid voor de vluchtelingen blijft de hoofdopdracht”, zegt Gryga, “Maar er komt veel meer bij kijken.”
Foto in hoge resolutie op http://ipsnews.net/pictures/20080704_EUFORWater_HighRes.jpg

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.