Europa kan deze week de MDG's maken of kraken

De Wereldbank en het Internationaal Muntfonds (IMF) brachten eerder dit jaar het Global Monitoring Report 2010 uit, waarin ze de impact van de financieel-economische crisis op de millenniumdoelstellingen inschatting. Hans Timmer, directeur van de Development Prospects Group binnen  de Wereldbank en een van de auteurs van het rapport, vatte de krachtlijnen vorige week in Brussel samen in drie punten. (zie ook video-interview met Timmer)

• Tot aan het begin van de crisis was er indrukwekkende vooruitgang, met name op het vlak van de halvering van extreme armoede. In de lage-inkomenslanden en in Afrika kwam die vooruitgang later en trager op gang, maar toch. De economische groei en de economische en politieke hervormingen maakten deze positieve evolutie mogelijk.
• De onmiddellijke impact van de crisis is relatief klein in de lage-inkomenslanden. Het valt echter te vrezen dat de gevolgen ook daar steeds meer zichtbaar en voelbaar zullen worden, én dat ze er veel langer zullen duren. De WB en het IMF gan nu uit van een vrij snel herstel van de globale economie, maar de grote kwetsbaarheid van financiële markten en van de hervormlingen (vooral in Afrika) zouden wel eens voor een veel slechtere uitkomst kunnen zorgen.
• Om de impact van de crisis op de MDG’s en op ontwikkeling te minimaliseren moet iedereen bijdragen: de overheden van de ontwikkelingslanden, maar ook de rijke landen. Nu sloeien in ontwikkelingshulp zou rampzalig zijn, want de lage-inkomenslanden hebben de hulp nodig om de gevolgen van de crisis -die veroorzaakt werd door de financiële markten in de rijke landen- te compenseren.

Voor het versterken van de internationale solidariteit kijkt de WB uit naar de beslissingen die de Europese Raad deze week zal nemen. Françoise Moreau, een van de topambtenaren binnen de Europese Commissie en verantwoordelijk voor het voorbereiden van de EU positie op de VN top rond de milleniumdoelstellingen, reageerde op de uiteenzetting van Timmer. ‘Ontwikkeling moet een integraal en centraal deel zijn van onze strategie om uit de crisis te geraken. Wie denkt dat we er komen door alleen met interne Europese oplossingen aan te komen, vergist zich.’
Moreau gelooft dat de Europese Raad de doelstelling om gezamenlijk tot 0,7 procent van het Europese bnp te komen, zal herbevestigen. Daarnaast legt de Commissie blijkbaar veel nadruk op een meer effectieve inzet van de middelen -zodat elke geïnvesteerde euro meer kan realiseren; op het belang van bijkomende financieringsbronnen; op het erkennen en betrekken van nieuwe donoren zoals China, India en Brazilië; en op doorgedreven beleidscoherentie voor ontwikkeling tussen handel, landbouw, migratie en ontwikkelingssamenwerking.  
Volgens Emma Seery van Oxfam International onderschat het WB-IMF rapport de gevolgen die de crisis vandaag al heeft. Op basis van onderzoek in 56 landen  concludeert Oxfam dat er dit jaar niet minder dan 65 miljard dollar tekort is om de millenniumdoelstellingen te halen. ‘In twee derde van de onderzochte landen stellen we nu al vast dat er bespaard wordt op onderwijs en/of gezondheidszorg. Als we dit niet counteren met toegenomen ontwikjkelingshulp dit jaar, dreigt de hele investering van de voorbije tien jaar hopeloos verloren te gaan.
Ook Rudi Delarue, hoofd van het Bureau van de Internationale Arbeidsorganisatie in Brussel, vindt dat de -reeds onrustwekkende- statieken van de internationale financiële instellingen niet het hele verhaal vertellen. In 2009 waren er 850 miljoen “werkende armen”, stelt hij. ‘Als de Werelmdbank pleit voor sociale vangnetten, dan vinden wij dat onvoldoende. We komen er niet met tijdelijke transferts, maar hebben behoefte aan structurele maatregelen. Wat we nodig hebben zijn sociale beschermingssystemen die door belastingen op een duurzame manier gefinancierd worden.’