Extreme armoede in Afrika daalt

Extreem arme mensen kunnen minder dan een dollar per dag uitgeven. Het goede nieuws is dat ondanks de bevolkingsgroei in Afrika het aantal mensen in extreme armoede is gestagneerd en lichtjes begint te dalen. Het aandeel extreem armen als percentage van de bevolking in zwart Afrika daalde van 46,8 procent in 1990 tot 41,1 procent in 2004. De meeste vooruitgang werd geboekt sinds 2000. Sinds 2000 laten 23 Afrikaanse landen een gemiddelde economische groei van 2 procent per jaar optekenen.
Sinds 1999 werd ook twee derde van de stijging gerealiseerd van het aantal kinderen dat kan beginnen aan de lagere school. In 2004/2005 raakte 88 procent van de kinderen in ontwikkelingslanden ingeschreven in een lagere school, tegenover slechts 80 procent in 1990/1991. De VN zeggen er wel bij dat heel wat kinderen de lagere school niet afmaken, vooral meisjes en kinderen op het platteland.
Het slechte nieuws is dat achter de ogenschijnlijke successen in armoedebestrijding - de wereld is als geheel goed op weg om de armoede tegen 2015 te halveren - de ongelijkheid steeds groter wordt. In ontwikkelingslanden daalde het aandeel van de armste 20 procent van de bevolking in de nationale consumptie van 4,6 tot 3,9 procent. In Oost-Azië daalde het consumptieaandeel van de 20 procent armsten zelfs van 7,1 tot 4,5 procent. De ongelijkheid blijft het grootst in Latijns-Amerika en zwart Afrika.
De reductie van de moedersterfte is de Millenniumdoelstelling die de meeste problemen oplevert, met name in zwart Afrika en zuidelijk Azië en vooral op het platteland. Elk jaar sterven meer dan een half miljoen vrouwen aan te voorkomen ziekten die verband houden met een zwangerschap. Een vrouw in zwart Afrika heeft één kans op 16 om vroeger te sterven aan de gevaren van het moederschap, tegenover slechts één op 3800 in de rijke landen. Een kwart van de moedersterfte kan worden vermeden door geschikte anticonceptiemaatregelen, aldus het rapport.
Een ander Millenniumdoel dat wereldwijd waarschijnlijk niet worden gehaald, is de halvering van het aantal kinderen jonger dan vijf dat lijdt aan ondervoeding, vooral door de trage vooruitgang in zwart Afrika en zuidelijk Azië.
Om tegen 2015 ook het aantal mensen te halveren dat geen toegang heeft tot adequaat sanitair, moeten nog 1,6 miljard mensen geholpen worden. Als de huidige trend zich doorzet, wordt ook die doelstelling gemist, met ongeveer 600 miljoen mensen. In zwart Afrika is het aantal mensen zonder adequaat sanitair in absolute cijfers zelfs gestegen, van 335 miljoen in 1990 tot 440 miljoen eind 2004.
Het VN-rapport tikt tenslotte de internationale donoren op de vingers omdat die hun hulp aan arme landen in de voorbije jaren hebben opgeblazen door ook operaties voor schuldenlastverlichting mee te tellen. In realiteit is de officiële ontwikkelingshulp in 2006 met 1,8 procent gedaald.
Zonder de schuldkwijtschelding aan Nigeria is de hulp aan zwart Afrika tussen 2005 en 2006 slechts met 2 procent gestegen. De acht rijkste industrielanden hebben in 2005 op de G8-top in Gleneagles nochtans beloofd dat ze hun hulp aan het continent tegen 2010 zouden verdubbelen.
Het geografische plaatje blijft al enkele jaren ongewijzigd. De wereldwijde vooruitgang inzake armoedebestrijding, ondervoeding en kindersterfte komt vooral op rekening van de economische vooruitgang in China en, in mindere mate, India. De probleemregio bij uitstek is zwart Afrika, dat als regio geen enkele van de Millenniumdoelen lijkt te halen. In enkele voormalige sovjetrepublieken in het westen van Azië ten slotte zijn sinds 1990 de armoede en het aantal besmettingen met aids gestegen in plaats van gedaald.