Farmaman krijgt leiding over USAID

Het nieuwe plan brengt alle Amerikaanse hulporganisaties en individuele programma’s samen onder één directeur. President Bush heeft voor die functie Randall Tobias uitgekozen, die nu nog aan het hoofd staat van het Amerikaanse aidsprogramma. Voordien bekleedde hij verschillende hoge functies bij het de farmaciereus Eli Lilly.

Tobias wordt ook hoofd van het Amerikaanse agentschap voor Ontwikkelingssamenwerking, USAID, dat alle Amerikaanse hulpinitiatieven coördineert. Hij krijgt de titel ‘onderminister voor Ontwikkelingssamenwerking’.

Ongeveer 80 procent van alle Amerikaanse financiële hulp gaat via USAID en het ministerie van Buitenlandse Zaken. USAID is actief in meer dan 100 landen en heeft een budget van 14 miljard dollar per jaar.

Eerder, in oktober 2005 werd Paul Bonicelli, voordien decaan van een klein fundamentalistisch christelijk college in Virginia, de nieuwe deputy assistant administrator van het Bureau voor Democratie, Conflict en Humanitaire Steun. Dat is een van de afdelingen binnen USAID.

Tijdens de voorstelling van het plan zei Rice ook dat de ministeries van Buitenlandse Zaken en Ontwikkelingssamenwerking in het vervolg nauwer zullen samenwerken. Sinds zijn oprichting in 1961 werkte het ministerie van Ontwikkelingssamenwerking onafhankelijk.

Rice zei ook dat Washington zijn buitenlandse hulp nog meer moet koppelen aan de strijd tegen het terrorisme. Om dat aan te tonen haalde ze het voorbeeld van 9/11 aan door te stellen dat de terroristen hun thuisbasis vonden in de toenmalige ‘failed state’ Afghanistan.

We moeten onze buitenlandse hulp aanwenden om toekomstige Afghanistans onmogelijk te maken - en om van Amerika en de hele wereld een veiliger plaats te maken.

Naast terrorisme noemde ze ook de verspreiding van wapens, ziektes en de illegale handel in personen en drugs aan als wereldwijde gevaren die een verandering van de buitenlandse hulp noodzakelijk maakten.

De huidige structuur van Amerika’s buitenlandse hulp riskeert een incoherent beleid, ineffectieve programma’s en zelfs weggesmeten geld.

Waar burgerrechtenbewegingen het vooral moeilijk mee hebben, is de aanstelling van Randall Tobias als hoofd van USAID. Ze verwijzen naar zijn vorige job, als baas van het Amerikaanse aidsprogramma.

Onder zijn bewind schoven de HIV-preventieprogramma’s op van een wetenschappelijke strijd voor de volksgezondheid, naar een beleid dat volledig gedicteerd wordt door de geen-seks-voor-het-huwelijkideologie van de Bush-administratie, zegt James Wagoner, voorzitter van de Advocaten voor de Jeugd uit Washington.

Activisten vrezen dat teveel ideologie in de buitenlandse hulp een bedreiging zou kunnen vormen voor andere belangrijke programma’s zoals familieplanning en bevolkingsmanagement.

Als hoofd van USAID zal Tobias niet alleen verantwoordelijk zijn voor het aids-programma, maar ook voor bevolkings- en gezinsplanning, aldus Wagoner. Wat zal de impact van zijn antiwetenschappelijke ideologie zijn op programma’s die van levensbelang zijn voor vrouwen en jongeren over de hele wereld?

Daarnaast wordt Tobias er ook van verdacht dat hij in zijn aids-campagnes bepaalde farmaceutische bedrijven heeft bevoordeeld, door de voorkeur te geven aan duurdere merken boven generische merken die even betrouwbaar zijn en meer mensen hadden kunnen bereiken.

Gezien zijn verleden bij een farmaceutisch bedrijf, zijn activisten bezorgd dat gevoelige hulpprogramma’s nu zullen geleid worden door een farma-man zonder ervaring met ontwikkelingshulp.

We stellen ons dus serieus vragen bij de competentie van meneer Tobias om aan het hoofd van de Amerikaanse Ontwikkelingshulp te gaan staan, zegt Ann-Louise Colgan van Africa Action.

De nieuwe hulpstrategie kadert in een ruimer plan van Condoleeza Rice om het beleid van het ministerie van Buitenlandse Zaken te hervormen in een ‘transformationele diplomatie’. Dat wil zeggen dat Amerikaanse diplomaten voortaan rechtstreeks zullen samenwerken met buitenlandse burgers om ‘een democratie te bouwen en te bestendigen in hun staat. Een goed geleide staat die noden van haar volk erkent en zich verantwoordelijk gedraagt in het internationale systeem’.

Door die herstructurering komen nieuwe regio’s als het Midden-Oosten en de Arabische wereld, die voorheen niet als prioritair golden voor de VS, in aanmerking voor ontwikkelingshulp. (JVP)



Zie ook eerder artikel
Religieus rechts verovert USAID - analyse
http://www.ipsnews.be/categorieen/internaf.asp?idnews=6599