Geldstroom migranten droogt op door exodus uit Libië

Uit recente statistieken van de Wereldbank blijkt dat de ontwikkelingslanden vorig jaar meer dan 325 miljard dollar (224 miljard euro) binnenkregen van migranten. Dat bedrag ligt hoger dan de directe investeringen in en ontwikkelingshulp aan die landen bij elkaar.

Volgens de Afrikaanse Ontwikkelingsbank (ADB) verviervoudigde het bedrag dat Afrikaanse migranten in de afgelopen twintig jaar naar huis stuurden. In 2010 ging het om meer dan 40 miljard dollar (28 miljard euro).

Goedbetaald werk

Stabiele economieën als Libië trokken in het verleden veel migranten uit Afrikaanse landen, zegt Emira Woods van het Institute for Policy Studies in Washington.

Na de revolutie van 1969, waarbij Moammar Khadaffi koning Idris verdreef,  werd Libië een belangrijke bestemming voor migranten. Bouwvakkers uit Tunesië, onderwijzers uit Egypte en Palestina en gezondheidwerkers uit Joegoslavië en Bulgarije kwamen massaal helpen bij de opbouw van het land.

Twintig jaar later volgde een nieuwe golf migranten, voornamelijk uit Azië, Afrika ten zuiden van de Sahara en West-Afrika. Zij profiteerden van de relatief hoge salarissen van bijna 300 dollar (207 euro) per maand voor ongeschoold werk.

Armoedebestrijding

Op macroniveau, zegt Ibrahim Awad, directeur van het Centrum voor Migratie en Vluchtelingenstudies van de American University in Cairo, dragen de inkomsten van migranten bij aan het verminderen van chronische handelstekorten en het balanceren van de economie in landen zoals Egypte. Ze helpen de consumptie en investeringen op peil te houden in economisch slechtere tijden.

Maar, zegt hij, de herkomstlanden hebben nu te maken met een exodus van migranten die het geweld in Libië ontvluchten. Ze gaan in eigen land weer op zoek naar werk, maar vaak is dat er niet. Armoedebestrijding waarbij vertrouwd werd op het geld dat migranten naar huis stuurden, wordt nu moeilijker.

“Deze crisis laat zien hoe afhankelijk sommige landen zijn van het geld dat migranten naar huis sturen. In sommige landen, zoals in Egypte, gaat het om 30 procent van het bruto binnenlands product (bbp)”, zegt Awad.

Nu nog geen einde lijkt te komen aan de onrust, groeit de angst in sommige ontwikkelingslanden dat die zich verspreidt naar olierijke Golfstaten die ook veel gebruik maken van de diensten van migranten.

De uitzendende landen moeten beleidsmaatregelen nemen om hun afhankelijkheid van migranten te beperken en hun arbeiders aanmoedigen thuis aan het werk te gaan, zegt Awad. “Deze landen moeten niet alleen op migratie vertrouwen om werkloosheidsproblemen op te lossen. Het gebrek aan werk moet intern worden opgelost. Landen van herkomst moeten zelf fatsoenlijk werk creëren voor hun burgers.”