Gezondheidzorg voor inheemse volkeren blijft precair

Health International stelt voor de mensen ter plaatse een basisopleiding
geneeskunde te geven en ervoor te zorgen dat de traditionele genezers
daarbij betrokken worden. Op die manier kunnen nieuwe ideeën omtrent
gezondheid gemakkelijk ingang vinden. Inheemse mensen zijn verder gebaat bij
toegang tot zuiver water en informatie over hun recht op gezondheidszorg.
Ook het verplegend personeel moet geïnformeerd worden, om de discriminatie
tegenover inheemse mensen tegen te gaan.

De drie meest bedreigde inheemse volkeren zijn volgens Survival
International de Ayoreo-Totobiegosode-indianen in het westen van Paraguay,
de Gana’s en de Gwi’s, “bosjesmensen” uit de Kalahariwoestijn in Botswana,
en de Jarawa’s op de Andaman-eilanden in de Indische Oceaan. “Hoewel deze
drie groepen in erg verschillende omgevingen wonen op drie continenten,
worden ze geconfronteerd met hetzelfde racisme en dezelfde bedreigingen.
Wanneer zij en hun land niet met rust worden gelaten, zijn ze met uitsterven
bedreigd”, zegt Survival-directeur Stephen Corry.

De indianen van de stam Ayoreo-Totobiegosode zagen hun leefgebied onlangs
verkocht worden aan twee Braziliaanse bedrijven. Die willen de kostbare
houtsoorten exploiteren en het gebied geschikt maken voor veeteelt. Een
lokale rechtbank heft de juridische belemmeringen voor de exploitatie van
het gebied een voor een op. Op luchtfoto’s is te zien hoe bulldozers aan het
werk zijn in bossen die officieel nog onder bescherming staan.

De San of “bosjesmensen” van de Kalahariwoestijn leven al minstens 20.000
jaar in Zuidelijk Afrika. Toen 1500 jaar geleden de Bantoevolkeren kwamen,
moesten ze vluchten naar onvruchtbare gebieden. Na de komst van de blanke
kolonisten is zelfs dat land niet meer veilig. De Gana’s en de Gwi’s staan
sinds 1986 onder druk om hun leefgebied te verlaten. Sinds zes jaar zijn er
gedwongen deportaties. Vorig jaar kregen De Beers en BHP Billiton de
toestemming om in San-gebied op zoek te gaan naar diamant.

De Jawara’s leven in de wouden van de Andamaneilanden, een archipel in de
Indische Oceaan die tot India behoort maar dichter bij Birma ligt. Toen de
eilanden in de negentiende eeuw door Indiërs en Britten werden
gekoloniseerd, meden de inheemse bewoners elk contact. Pas in 1998 kwamen ze
voor het eerst uit het woud om nabijgelegen dorpen te bezoeken. Sinds de
jaren zeventig moeten de Jawara’s hun territorium verdedigen tegen boeren,
stropers en houthakkers, die langs een nieuwe weg toegang hebben gekregen
tot de inheemse gebieden.

Na een campagne van lokale organisaties en Survival International besloot de
Indiase overheid de Jawara’s niet te deporteren, de houtontginning te
verbieden en de weg door hun gebied weer af te sluiten. De meeste inheemse
volkeren hebben minder geluk.