Ghana probeert vluchtelingenstromen te verwerken

“Enkele dagen na de tweede stemronde hebben we onze eerste broeders uit Ivoorkust zien arriveren”, zegt Mike Appiah, taxichauffeur tussen Noé, het laatste Ivoriaanse dorp, en Elubo.

“Vandaag zijn er veel meer aankomsten en rijden we regelmatig heen en weer om de immigranten naar andere steden in Ghana te brengen.”

De Ivorianen zijn in de meeste gevallen niet verdreven of opgejaagd, maar vertrekken omdat ze problemen verwachten. “Ik heb uit voorzorg beslist met mijn vrouw en twee kinderen te vertrekken”, vertelt Barthélémy Konin, een ambtenaar uit de Ivoriaanse stad Aboisso. “Mijn buren vingen hun ouders op, die uit de hoofdstad Abidjan wegtrokken, maar ik besloot het land te verlaten.” Konin wilde vermijden dat hij in een vluchtelingenkamp terechtkwam als hij te lang wachtte met zijn vertrek.

Volgens cijfers van het Ghanese Vluchtelingenbureau zijn inmiddels meer dan tweeduizend Ivorianen de grens overgestoken. “Maar nu het politieke klimaat in Ivoorkust verslecht, ontvangen we tot zestig nieuwe mensen per dag”, zegt Kelly Forson, verantwoordelijke van een vluchtelingenkamp op enkele tientallen kilometers van Elubo.

Maar de kampen hebben maar een beperkte capaciteit en moeten bovendien ook vluchtelingen uit andere landen opvangen, zoals Togo en Benin. Ze dreigen dan ook op korte termijn vol te zitten.

Geldtransfer

Elubo is gewend aan Ivorianen. Ze komen er massaal naar het geldkantoor in het centrum, waar de lange rij wachtenden voor de helft uit Ivorianen bestaat.

“Ik verwacht zo’n 600 euro uit Milaan”, zegt Roland Zézé, een werkloze Ivoriaan. “Als ik het geld heb, keer ik terug naar Abidjan om er drie gezinnen van geld te voorzien.”

Ook Lamine Camara, handelaar in auto-onderdelen, is steeds vaker in Elubo nu de buitenlandse banken in zijn land gesloten zijn. “Ik moet dus naar hier komen om geld te versturen of te ontvangen, en om wisselstukken te bestellen die via een Ghanese haven ingevoerd worden”, zegt hij.

De Ghanezen kunnen leven met de plotse instroom van hun buren. “We bidden dat Ivoorkust een definitieve vrede vindt”, zegt winkelier Mattew Kablan. “Veel van onze emigranten hebben fortuin gemaakt. Het zou dus onrechtvaardig zijn om ze aan hun lot over te laten.”