Globaliserend Vlaanderenland, bekent u toch kleur

Globalicitis

De wereld globalisereert, en zo waar ook België, Vlaanderen en Antwerpen. Doch, er lijkt een probleem met ’s lands transitie. Of anders gezegd: er lijkt ruis op de transmissie van de globaliserende boodschap, want meer dan ooit kleurt Vlaanderen nationalistisch zwart-geel.

Althans, op de anders-koele Filip Dewinter na. Zo deelde die, na de zware sneeuwval van maandagnacht, overgelukkig volgende boodschap mee. “Antwerpen”, zo stelde hij op Twitter, “kleurt uitzonderlijk nog eens ‘wit’ vandaag!”. 

Wel, geniet ervan Filip! Sneeuwpret duurt immers nooit lang.

Maar, het koude weer bracht blijkbaar meer mee dan de platvloerse uitlatingen van onze geliefkoosde dorpsg*k. Ook voor Bart De Wever was het klimaat gunstig om in de schaduw van een wetenschappelijke studie, de hiphopcultuur te voorzien van conservatieve cultuurkritiek.

Geheel onterecht bleek niet veel later, want zijn uitspraken leken erg op een  samenraapsel van wetenschappelijke feiten, geleerde fait divers en fictieve uitspraken over loot, criminaliteit en ja… hiphopmuziek.  Tegelijk behoeft dit wapenfeit niet te worden uitvergroot. Om die reden  sluit ik de hevige discussies graag af met  De Wever’s eigen interpretatie van Witgenstein’s bekende citaat: ‘Waarover men niet spreken kan, daarover doet men er beter het zwijgen toe’ (DS 25/09/12).

Uiteraard is hiermee niet  ontkend dat haatzaaiende muziek kwalijke gevolgen kan hebben. Integendeel, verdere studie is broodnodig. En waarom niet ook over de potentiele gevaren die schuilen in het toehoren van de toch wel ‘gewelddadig’ patriottische Vlaamse Leeuw?

Van A tot Z, iedereen incluis

Het is echter niet de eerste keer dat De Wever opvallende uitspraken instuurt. Zo bleek hij in september zacht uitgedrukt behoudsgezind toen de commotie over de weinigzeggende, maar vooral stigmatiserende term ‘allochtoon’ uitbrak.

De wereld is in beweging, sneller dan ooit, en wij in Vlaanderenland zijn daar geen uitzondering op.

Wist u trouwens dat deze laatste term mogelijk een rasecht Nederlands/Vlaams product is? Zo ver mijn kennis reikt, is hij nagenoeg onvertaalbaar. Neem nu zijn Engelstalige variant. De beste poging tot vertalen brengt ons mogelijk tot het begrip ‘catchall concept’ of in het Algemeen Belgisch-Nederlands simpelweg ‘containerbegrip’. Of, misschien ook niet, want de term allochtoon vangt uiteindelijk rien du tout, niets.Tot zo ver dit wetenschappelijk intermezzo.

Maar, ook zijn uitingen omtrent ondermeer ‘de mogelijke komst van Marokaanse en Turkse magistraten’ in Borgerhout en Gent, de ‘Wallonisatie’ van België en de Antwerpse slogan (’t Stad is -niet- van iedereen) duiden op het a-constructieve karakter van BDW’s discours.

Dat net de Burgemeester van een kleurrijke stad als Antwerpen zich laat verleiden door dergelijke, schijnbaar intolerante uitspraken roept bij mij dan ook ernstige vragen op.

Wordt het bovendien niet tijd dat we met z’n allen kleur bekennen? Dat we, onze dorpse kijk op de wereld aan de kant schuiven,  en in onze hoofden plaats maken voor A, de Allochtoon van vandaag, en Belg van morgen? Of toch op zijn minst iets doen aan de storende ruis op dat aloude Vlaamse ploatje? De wereld is immers in beweging, sneller dan ooit, en wij in Vlaanderenland zijn daar geen uitzondering op.

Het mag  tot slot gezegd worden: De Wever en zijn N-VA-bastion deden eveneens goede dingen. Meer dan wie ook blies uitgerekend hij recentelijk het politiek bestel nieuw leven in. Dit bleek deze herfst niet anders te zijn. Zo kelderden de aandelen van de traditionele partijen in de talrijke schepencolleges, maar ook voor vele groene blaadjes bleef de gehoopte vooruitgang uit. Het resultaat?  Vlaanderen kleurt vandaag overmatig geel. Of beter gezegd, de N-VA wist te bekoren, de rest niet.

En laat ons eerlijk zijn, het is een politieke opleving die -met de nodige bijeffecten- nodig is. U en ik waren het immers grondig beu. Maar laten wij het hier niet bij laten. Integendeel, laten we aanknopen met verhelderende ideeën, constructieve discussies, en verlichtende debatten die met oog op toekomst, reële beterschap generen.

Niet alleen voor Bart of mij, maar ook voor A, waarde Vlaming.

Johannes Makar studeert Beleidseconomie en Arabistiek en Islamkunde aan de KULeuven.