Goedkoopste auto komt Indiase communisten duur te staan

Het Links Front, een alliantie onder leiding van de communisten, moest de duimen leggen voor een regionale partij, Trinamool Congres, die geleid wordt door de Indiase minister van Spoorwegen Mamata Banerjee. Trinamool Congres haalde in een alliantie met de Congrespartij, de regerende partij in India, 226 van de 294 zetels.

De communisten veroverden in 2006 235 zetels, nu houden ze er nog maar 61 over. De communisten, die West-Bengalen als hun Indiase vlaggenschip zagen, hadden de val van de Muur en de ineenstorting van de Sovjet-Unie overleefd, maar een grondconflict kostte hen uiteindelijk hun zetels.

In 2006 ontstond een beweging tegen hen als gevolg van een controversiële overname van landbouwgrond om een fabriek op te bouwen van Tata Motors, een van India’s belangrijkste autobouwers en producent van de kleine gezinswagen Nano. De Nano, die ongeveer 1400 euro kost, wordt verkocht als de goedkoopste auto ter wereld.

Links in India

“Links was vervreemd van de bevolking”, zegt politiek analist Paranjoy Guha Thakurta. “Het zal lang duren voor ze dit verloren terrein terugwinnen.”

Volgens Thakurta kan links nog een belangrijke rol spelen in India gezien de vele negatieve gevolgen van de globalisering. Maar de arrogantie van de macht leidde tot de val van het Links Front. “Al het goede werk dat ze geleverd hebben, werd tenietgedaan door hun arrogantie.”

Het Links Front kwam in 1977 aan de macht in West-Bengalen. Het voerde een landhervorming door, waardoor twee miljoen kleine boeren een stuk grond kregen. Het leverde hen de steun op van de arme plattelandsbevolking en ook internationale lof.

Tata Motors

Maar nu wilden ze dezelfde grond inpalmen voor industrialisering. Hun laatste slagzin was ‘van landbouw naar industrie’. Na de zevende verkiezingswinning in 2006 besloot het Links Front voor industrialisering te gaan en het syndicalisme achter zich te laten.

De deelstaatregering had haar oog laten vallen op 400 hectare vruchtbare landbouwgrond in Singur, op 40 kilometer van de Kolkata, hoofdstad van West-Bengalen, en stelde die ter beschikking van Tata Motors om er de Nano-fabriek te bouwen.

“Het was een foute beslissing”, zegt Abdur Rezzak Mollah, ontslagnemend minister voor Landhervorming. “Ik had hen gewaarschuwd, maar ze hebben niet geluisterd en nu zitten ze met de gevolgen.”

De linkse regering zette politie in tegen boeren in Singur die zich tegen het inpalmen van de landbouwgrond verzetten. De politie trad daarbij hardhandig op. Dat beroerde de publieke opinie en gaf de oppositie een wapen in handen.

Geweld in Singur en Nandigram

In een ander district, Nandigram, leidde een gelijkaardig debat rond het inpalmen van landbouwgrond tot een zwaar conflict tussen de communisten en hun politieke rivalen. In 2007 kwamen minstens veertien mensen om het leven toen de politie het vuur opende in Nandigram, tegelijk kwam er berichten over vrouwen die door linkse militanten waren verkracht.

Het geweld in Singur en Nandigram werd door Banerjee aangegrepen om oppositie te voeren. Banerjee kon zich als leider profileren door haar schone imago en spartaanse levensstijl. Ze kreeg de steun van de intellectuele elite, die zich tot dan toe achter links had geschaard.

“Dit is eindelijk een overwinning van het volk, van Ma, Mati en Manush (Moeder, Grond en Volk)”, zei Mamata Banerjee vrijdag, toen de aanhangers de overwinning vierden voor haar bescheiden huis in Kolkata.

Maoïsten

Sommige politiek analisten zijn bezorgd over de achteruitgang van gematigd links, vooral in het licht van de opmars van extreemlinks in India. “Het is jammer dat gematigd links macht verliest terwijl de maoïsten sterker worden”, zegt Sabyasachi Basu Roy Chowdhury. “De linkse ideologie is nog steeds relevant in India, omdat een groot aantal mensen aan de rand van de samenleving niet kan delen in de economische welvaart en vooruitgang in India, de derde grootste economie in Azië. Een grote meerderheid in India kampt nog altijd met armoede en werkloosheid.

“Links in India moet zichzelf heruitvinden en dat is hun grootste uitdaging. In Europa zijn al zoveel experimenten bezig, maar links in West-Bengalen is niet mee met wat er in andere delen van de wereld gebeurt. Ze dachten dat hun model het ultieme communistische model voor deze tijd was. Ze leven voortdurend in ontkenning en zelfgenoegzaamheid en wilden dat de mensen voor hen bogen.”