Groeiende vrees voor massale dierensterfte in Golf van Mexico

Op de stranden spoelen al dode dieren aan. In de moeraslanden sterven vogels in plassen van olie en verspreidingsmiddelen.
Volgens het Centrum voor Biologische Diversiteit in Arizona zijn verscheidene diersoorten in de Golf van Mexico bedreigd, onder meer de Kemp’s Ridley- en de lederrugschildpad, de potvis en de golfsteur. Naar aanleiding van de olieramp heeft het centrum het Amerikaanse Agentschap voor Milieubescherming (EPA) gevraagd om de blauwvintonijn op de lijst van bedreigde diersoorten te zetten.
Michael Blum, hoogleraar aan het departement ecologie en evolutionaire biologie van de Universiteit van Tulane, waarschuwt dat sommige soorten dreigen te verdwijnen. “Er zijn honderden strandvogels en zeezoogdieren die acuut gevoelig zijn voor olie. Je kunt hele soorten verliezen.” Als voorbeeld noemt hij de bruine pelikaan, die net van de lijst met bedreigde soorten was gehaald maar er nu opnieuw op kan belanden.

Dolfijnen

Blum is vooral bezorgd om de zeeschildpadden en dolfijnen, die de Golf van Mexico als voortplantingsgebied of voedselplaats gebruiken, of als halte op hun migratieroute. Er zijn geen dolfijnsoorten die uitsluitend langs de Golf migreren, maar Blum vreest dat het aantal dolfijnen dat niet getroffen is door de olieramp zo klein zal zijn, dat ze niet in staat zullen zijn zich voldoende snel voort te planten om het uitsterven te vermijden.
Het EPA is van plan een autopsie uit te voeren op de dode dieren om de precieze doodsoorzaak te achterhalen. Bodem- en luchtstalen vertonen nog geen gevaarlijke vervuilingsniveaus. Het agentschap geeft toe dat de impact van de ramp op de natuur nog een groot vraagteken is. “Het langetermijneffect op het leven in het water is onbekend”, zegt EPA-secretaris Lisa Jackson.
“Ze zeggen dat het niet duidelijk is – dat is veilig” ’, zegt Blum. “Als wetenschapper wil je niet te ver gaan en geen foute conclusies trekken. Maar “als je de zaken vanuit het perspectief van de echte wereld bekijkt, naar beneden gaat, ziet wat er gebeurt, en de ecologie van het systeem snapt, dan staan we voor de onmiddellijke effecten van de blootstelling. Wanneer de olie op de kust aanspoelt, dan heb je onmiddellijke toxische effecten op bijna alles. Als je een vis bent, krijg je de olie op je kieuwen en kun je niet meer ademen. Als je een krab bent, hetzelfde verhaal. Als je een plant bent, stik je, het vermindert de fotosynthese.”

Kleverig

Jackson, die al tweemaal de hele Golfkust is langsgegaan sinds de ramp begon, zegt dat er behoorlijk wat kleverige substantie terechtkomt op de kust en in de moeraslanden. Haar agentschap onderzoekt nu wat daar allemaal in zit.
De moeraslanden van de Golf zijn voor veel dieren een broedplaats. Jonge garnalen bijvoorbeeld groeien in de moeraslanden en migreren vervolgens naar de oceaan, waar ze voedsel worden voor vissen. Als over drie of vier jaar geen volwassen garnalen meer naar de oceaan migreren, kan dat gevolgen hebben voor de hele voedselketen.
Blum zegt dat de langetermijngevolgen ernstiger kunnen zijn dan men vermoedt. “Eerst heb je de rechtstreekse schok voor het systeem: onmiddellijke toxiciteit en onmiddellijke mortaliteit – onder de olie geraakte vogels, dolfijnen, zeezoogdieren. De mortaliteit is relatief klein in vergelijking met het potentiële accumulerende effect na verloop van tijd. De zaken staan er vandaag niet zo slecht voor in vergelijking met wat nog kan komen.”
De uiteindelijke impact op de fauna en flora van Golfkust zal van vele factoren afhangen, zeggen wetenschappers, onder meer van de vraag hoeveel olie nog zal lekken en hoeveel men daarvan zal kunnen weghouden van de kust.
Bezorgde burgers in heel de Verenigde Staten nemen ondertussen het heft in eigen handen. Ze sturen absorberende materialen zoals mensenhaar en nylonkousen die de olie kunnen opzuigen. In Atlanta overtuigde haarkapper Justin Fredericksen verscheidene collega’s om het voorbije weekend gratis knipbeurten te geven: het ingezamelde haar was voor de Golf van Mexico.