Groeilanden eisen beloofde miljarden voor klimaatbeleid

De industrielanden hadden in Kopenhagen voor dit jaar 10 miljard dollar (7 miljard euro) toegezegd aan de Minst Ontwikkelde Landen en kleine eilandstaten om de gevolgen van de klimaatverandering in te perken. De rijke landen moeten nu snel die belofte inlossen om te bewijzen dat het hen menens is, verklaarde de Indiase milieuminister Jairam Ramesh. Een probleem is dat er nog geen overeenstemming is wie dat geld zal beheren en uitgeven: de Wereldbank, een VN-organisatie of een nieuw op te richten instantie.

Volwaardig akkoord

De milieuministers van de BASIC-landen, die zondag in New Delhi zeven uur lang vergaderden, spraken hun steun uit voor het Akkoord van Kopenhagen dat in december op de klimaatconferentie werd gesloten. Maar volgens hen is het enkel een politiek document. Ze hopen dat het de internationale gemeenschap helpt eind dit jaar op de volgende klimaattop in Mexico een volwaardig klimaatakkoord goed te keuren. Centraal daarin moeten concrete doelstellingen staan voor de rijke landen om hun uitstoot van broeikasgassen verder terug te dringen.
In Kopenhagen was afgesproken dat de industrielanden tegen 31 januari zouden bekend maken welke bindende uitstootbeperkingen ze willen aanvaarden. De overige landen zouden tegen dan de vrijwillige maatregelen oplijsten die ze plannen. Maar die deadline wankelt. Europa is er bijvoorbeeld nog niet over eens of het een reductie met 20 of 30 procent naar voren zal schuiven. Door vast te houden aan 31 januari zetten India, China, Zuid-Afrika en Brazilië de rijke landen nu onder druk.

Onenigheid blijft

India, China, Zuid-Afrika en Brazilië dringen er op aan dat de VN de onderhandelingen over een bindend klimaatakkoord al in maart hervatten. Maar volgens de Indiase milieuminister is de kans klein dat er tegen eind dit jaar een consensus wordt gevonden. De rijke landen “willen niet inleveren op hun levensstijl, en de ontwikkelingslanden kunnen hun ontwikkelingsnoden niet negeren.”
De vier groeilanden werken aan een eigen fonds dat armere en erg kwetsbare landen zou helpen zich te beschermen tegen de ergste gevolgen van de klimaatverandering. Dat zou de eenheid onder de ontwikkelingslanden tijdens de verdere onderhandelingen moeten bevorderen. Brazilië helpt nu al andere landen in Latijns-Amerika en Afrika door hen satellietbeelden ter beschikking te stellen en zijn ervaringen te delen over het gebruik van bio-ethanol als autobrandstof.