Groene technologie

Clean & Green in Silicon Valley 

 Geen virtuele toestanden meer maar een groene toekomst, dat is waar de hightech-bedrijven van Silicon Valley voortaan op inzetten. Niet dat ICT op zich zo milieuvriendelijk is: de computertechnologie zorgt als gigantische energieverslinder voor een aanzienlijke CO2-uitstoot. Maar in Silicon Valley willen ze daar wat aan doen. Onder de slogan Clean and Green startte de Silicon Valley Leadership Group –dat zijn meer dan 200 bedrijven waaronder Microsoft, Apple, Citibank, Intel, Lockheed Martin, Google en Yahoo– begin dit jaar een 12-puntencampagne om het industriepark om te bouwen tot een milieuvriendelijke bedrijfszone van de toekomst. Tot de actiepunten behoren de ontwikkeling van zonne-energie, carpooling, aanleg van een snelle treinverbinding, het inkrimpen van gewicht in materiaalstromen, het gebruik van meer energie-efficiënte computers, spaarlampen en andere energiezuinige uitvindingen. De groep wil ook zijn invloed aanwenden om de bouw van hybride wagens te stimuleren. Het Californië van gouverneur Arnold Schwarzenegger viel al eerder op als groenste staat van de VS, met de meest progressieve milieuwetgeving. Nu wil dus ook de Silicon Valley businessgroep alle gewicht in de schaal leggen om dit beleid te ondersteunen.
De ommezwaai heeft minder met idealisme dan met pragmatisch management te maken.
De gevolgen van de klimaatwijziging laten zich al effectief voelen in de regio, in orkanen, ongewoon lange droogteperiodes of andere extreme weersomstandigheden. Onvoorziene elektriciteitspannes die daardoor worden veroorzaakt, zijn er een regelmatig terugkerende plaag. De industrie heeft daar extra last van, want bijna alle bedrijven werken met computers die een gigantische hoeveelheid stroom verbruiken. Vaak is de uitbreiding van een bedrijf onmogelijk omdat er geen elektriciteit beschikbaar is voor extra computers. Dit problematisch hoge elektriciteitsverbruik drukken is prioriteit nummer één, maar de groep maakt liever van de nood een deugd, en wil de eerste zijn wanneer het aankomt op Clean Tech. (adw) 
 http://www.svmg.org

Milieu en bedrijven: Europa zet nieuwe paden uit

Het beleid inzake milieu, handel en industrie op één lijn brengen, dat is de grote uitdaging waar de Europese Unie momenteel voor staat. De EU kan zich op wereldvlak trendsetter noemen als het op milieubeleid aankomt. Europa is ook wereldleider inzake technologieën voor alternatieve energie, zoals zonnepanelen en windturbines. De grote moeilijkheid is echter de industrie te overtuigen van het concurrentiepotentieel van die groene technologieën. Zo vergde het engagement dat de EU nam op de Lentetop in maart, om tegen 2020 de CO2-emissies met 20 procent te verminderen ten opzichte van 1990, heel wat overtuigingskracht ten aanzien van de industrie. De Europese Commissie start nu een aantal projecten die erop gericht zijn van de EU een leidende markt te maken op het vlak van nieuwe technologieën voor energiebesparing en CO2-reducties. Dat betekent inzetten op nieuwe materialen, verdere uitbouw van hernieuwbare energie en controle- en monitoring-systemen. Het zijn activiteiten die nieuwe werkgelegenheid zullen creëren, een argument dat de industrie warm moet maken. Volgens Nick Butler, directeur van het Centre for Energy Policy Studies aan de Universiteit van Cambridge kan Europa ook de kar trekken in de overstap naar lokale, gedecentraliseerde energiecentrales, een extra stap op weg naar CO2-reductie. 
De discussie over de vraag hoe fiscale maatregelen de industrie verder over de groene streep kunnen trekken is nog volop aan de gang. EU-Handelscommissaris Mandelson lanceerde in het kader van de Doha Ontwikkelingsronde het voorstel voor een 0 procent belastingtarief op milieuvriendelijke technologieën. ‘De sleutel tot een bedrijfsvriendelijke oplossing voor het globale klimaatprobleem’, zo noemt hij zijn ontwerp. Het voorstel is een reactie op het idee van Industrie-commissaris Verheugen die voorstander was van een groene taks op import uit landen die het Kyoto-protocol niet hebben ondertekend, zoals de VS, Australië en China. Een Kyototaks. Volgens Verheugen is dit de manier om buitenlandse bedrijven het concurrentievoordeel te ontnemen dat kan voortvloeien uit het feit dat ze geen emissiebeperkingen aanvaarden. Het belooft nog een lange discussie te worden binnen de WTO, over speciale bescherming, speciale producten en speciale tarieven, over de milieukost van internationale handel en over het belang van schone technologieën. (adw)
www.euractiv.com

Traditionele kennis als basis voor innovatie

‘Meestal wordt vooruitgang gezien als overdracht van uitvindingen van het Noorden naar het Zuiden. Maar op sommige domeinen kan het ook omgekeerd.’ Dat is de overtuiging van professor Anil K.Gupta, directeur van het Indian Institute of Management in Ahmedebad, India en bezieler van SRISTI, de Society for Research and Initiatives for Sustainable Technologies and Institution. SRISTI , een instituut dat intussen uitgroeide tot een netwerk verspreid over heel India, is gericht op zogenaamde grassroot innovation, innovatie en zachte technologie op basis van traditionele kennis. Die traditionele kennis is in overvloed aanwezig in de dorpen, maar dreigt verloren te gaan. Tot op vandaag leverde het instituut al 50.000 innovaties op en meer dan 100 patenten.
De vernieuwingen zijn erg uiteenlopend, ze kunnen betrekking hebben op de landbouw (zaadveredeling, geïntegreerde onkruidbestrijding, productiviteitsverbetering)  maar het gaat evengoed om uitvindingen van nieuwe kleinschalige toestellen. Zelfs vanuit de VS komen geïnteresseerden in het instituut van Gupta opleidingen volgen. Uit dit instituut groeide ook het Honey Bee Network, een experiment voor “people-to-people learning”, zoals Gupta het omschrijft. Anil K. Gupta: ‘Honey Bee betekent het doorgeven van kennis, de uitvinder of behoeder ervan zichtbaar maken en een identiteit geven, en ondersteuning bieden aan mensen die lokale kennis verder willen uitbouwen. Het betekent voor ons ook coherentie van denken en handelen.’
Gupta laat zich sterk inspireren door het gedachtegoed van Gandhi en wil vooral bereiken dat de groei in India ook groei betekent voor de armen, en dat technologische innovatie de kloof tussen arm en rijk, tussen intellectuelen en analfabeten, niet nog groter maakt: Gupta: ‘De kracht van Gandhi lag in het feit dat hij zijn inspiratie haalde uit de praktijk van het dagelijks leven met de armen.’ Voor Gupta zelf was dat ook een persoonlijke keuze. Ooit, in een vroeger leven, verdiende hij als ingenieur geld in overvloed. ‘Maar sommige Indiërs beginnen zich erg schuldig te voelen met veel geld.’ Dus besloot Gupta die carrière stop te zetten en terug te keren naar de concrete leefwereld van de armen. ‘Het is heel moeilijk om consequent te leven. En altijd gaapt er wel een kloof tussen wat we beweren en wat we doen, tussen theorie en praktijk. Maar als we ten minste niet een beetje moeite doen om die kloof te verkleinen, hebben we geen recht van spreken.’
http://www.sristi.org/cms