Grootmachten stellen Caraïbische belangen veilig

Bovendien had de eilandenstaat, vooral bekend om zijn witte stranden, wuivende palmbomen en ruige carnavalsfeest, een paar dagen daarvoor pas de Amerikaanse vicepresident Joe Biden ontvangen. Een voorschot op een visite van president Obama, die later dit jaar eveneens naar de regio afreist.

De aandacht van beide grootmachten toont aan dat de Caraïben belangrijker zijn dan ze op het eerste gezicht mogen lijken. Dat kan best verwonderlijk worden genoemd. Het gebied telt nog geen veertig miljoen inwoners, verspreid over zestien onafhankelijke staten en negen overzeese gebiedsdelen van Europese naties en de VS. Multilaterale initiatieven als de Caricom (de Caribbean Community, die ooit zou moeten uitgroeien tot een variant van de Europese Unie) komen door die versnippering amper van de grond.

Toch hebben de twee mastodonten er heel wat belangen veilig te stellen, met handel als grootste gemene deler. Zo tekende vicepresident Biden met de eilandengroep een overeenkomst die op termijn moet leiden tot permanent overleg over handelskwesties. China, de grootste energieconsument ter wereld, is dan weer uitermate geïnteresseerd in het gas van Trinidad. De afgelopen zes jaren verdrievoudigde de waarde van de goederenstroom tussen Beijing en Port of Spain. Ook op het tropische hout van Guyana en Suriname heeft de Volksrepubliek zijn zinnen gezet. Meer dan de helft van de houtexport van Suriname, het dichtstbeboste land ter wereld, gaat naar het Oosten.

Al zijn er tegelijk grote verschillen tussen de Caraïbische agenda’s van Washington en Beijing. Met de geografische nabijheid in gedachten hamerde Biden erop dat de VS niet willen dat de Caraïben de strijd tegen de internationale drugshandel verwaarlozen. Trinidad zelf kan volgens waarnemers ook een handig gelegen Amerikaanse bondgenoot zijn als het in Venezuela ooit helemaal uit de hand zou lopen. Op een bepaalde plek scheidt amper elf kilometer zee beide landen.

China focust dan weer op zijn ‘Eén-China-beleid’, de doctrine dat er maar één China is. Zachte leningen en door Beijing gesponsorde infrastructuurprojecten moeten ervoor zorgen dat Taiwan in de regio geen voet aan grond krijgt. Met succes: het merendeel van de Caraïben onderhoudt geen diplomatieke relaties met Taipei.