'Help me mijn zoon terugvinden'

In november bracht Edita Burgos, moeder van de ontvoerde Filippijnse activist Jonas Burgos, een bezoek aan België om steun te vinden in haar zoektocht naar gerechtigheid. Het Stop the Killings-platform steunt haar en de andere slachtoffers van politieke moorden en verdwijningen.
  • Intal Sinds zijn verdwijning heeft Edita Burgos zich onvermoeibaar ingezet om haar zoon terug te vinden. Intal
Jonas Burgos was 37 toen hij op 28 april 2007 in een shoppingcentrum in Manilla ontvoerd werd. Als landbouwkundige gaf hij vorming over landbouwtechnieken binnen de progressieve Filippijnse boerenvakbond Alyansa ng Magbubukid sa Bulacan. Jonas is de zoon van Jose Burgos Jr., icoon van persvrijheid in de Filippijnen en pionier van de alternatieve media tijdens de dictatuur van Marcos.
Sinds zijn verdwijning heeft Edita Burgos zich onvermoeibaar ingezet om haar zoon terug te vinden. Tegelijkertijd spant ze zich in om de andere verdwijningen aan te klagen als voorzitster van Desaparecidos, de vereniging van familieleden van verdwenen personen.
Wat weet u over de verdwijning van uw zoon?
Edita Burgos:
We hebben bewijzen dat Jonas ontvoerd werd door militairen. Mijn zoon was lid van een organisatie die, zoals vele andere volksorganisaties in de Filippijnen, door de regering als terroristisch bestempeld wordt, omwille van vermeende banden met het gewapend verzet. Jonas leerde boeren enkel wat hun rechten zijn.
Wat betekende zijn verdwijning voor u?
Die pijn is niet te beschrijven. Je draagt dat elke dag mee en dat geldt voor elk lid van de familie. Zelfs mijn kleinkind, het dochtertje van Jonas, is nog altijd getraumatiseerd.
Maar eigenlijk voel ik me bevoorrecht. Mijn man was een bekende journalist, een van de weinige die het in de jaren ‘70 aandurfde dictator Marcos te bekritiseren. Daardoor hebben we nog altijd veel vrienden in de media. De zaak van Jonas werd vlug bekend en zo werd ik woordvoerster van de families van verdwenenen. Ik werd voorzitster van Desaparecidos, de enige vereniging die liever geen nieuwe leden verwelkomt.
Ik doe dit niet enkel om gerechtigheid te vragen voor Jonas. Als er nu tenminste één zaak zou opgelost worden dan is er toch al een begin van gerechtigheid voor die 200 anderen.
Jonas is niet de enige die ontvoerd werd. Wat gaat er schuil achter deze verdwijningen?
De Filippijnen beweren het meest democratische land in Azië te zijn, maar toch blijven buitengerechtelijke executies en verdwijningen aanhouden. Na een vernietigend VN-rapport daalde het aantal politieke moorden in 2007 gevoelig, maar het aantal verdwijningen nam toe. Het is een andere tactiek. We vrezen dat het aantal verdwijningen nog zal toenemen.
Er loopt een anti-terrorismeprogramma waarvan de doelstellingen moeten gehaald worden tegen het einde van president Arroyo’s ambtstermijn in 2010. Het programma moet terrorisme bestrijden, maar in plaats daarvan nemen ze ongewapende en weerloze mensen als doelwit.
Deze slachtoffers hebben allen iets gemeenschappelijk: één voor één zetten ze zich in om de zwakkeren te helpen. Het gaat niet alleen om boeren zoals mijn zoon, maar ook om journalisten, advocaten, mensenrechtenactivisten, vakbondsleiders en priesters.
Welke steun krijgt u in de Filippijnen?
Omdat we geen gerechtigheid in het gerechtshof vinden, hebben we onze zaak op straat gebracht. Daarbij krijgen we veel steun van progressieve organisaties. De andere lopen met een boog om ons heen. Wat me bijvoorbeeld wel pijn doet is dat zelfs de katholieke kerk weigert om zich uit te spreken. Ik ben zeer gelovig, maar kan enkel rekenen op de steun van individuele priesters en bisschoppen en enkele protestantse kerken. De katholieke kerk blijft zwijgen.
Daarom zoek ik nu hulp in het buitenland. Als ik zie hoe jullie hier in vrijheid leven, niet bedreigd worden, en toch solidariteit betuigen, dan voel ik hoop. Die hoop wil ik overbrengen aan alle families die hun geliefden missen: de mensen in Europa staan achter ons.
Wat verwacht u van de internationale gemeenschap?
In de Filippijnen hebben we al het mogelijke geprobeerd, maar zonder enig resultaat. De zaak ligt nog steeds voor bij het hooggerechtshof. Het feit dat de politieke moorden daalden na internationale druk geeft mij hoop dat we hetzelfde kunnen bereiken voor de verdwijningen. Zelfs al wint de regering de propaganda-oorlog door te beweren dat mensenrechten in de Filippijnen gerespecteerd worden en schendingen worden aangepakt, dan heb ik nu voldoende bewijs dat het niet zo is en er tot op vandaag niet één zaak werd opgelost.
Integendeel, daders krijgen promotie of lof toegezwaaid voor het parlement en het hele land. Het signaal van de regering naar de militairen is duidelijk: in plaats van straf krijg je promotie. Daarvan wil ik mensen hier in Europa bewustmaken, want de Filippijnse regering is zeer gevoelig voor internationale druk.

Laat ook jouw gezicht zien!
Stop the Killings organiseert ook dit jaar een fakkelwake op 10 december om 18u30. We verzamelen op het Albertinaplein in Brussel (vlakbij het centraal station).

Neem ook deel aan de fotopetitie. Het concept is eenvoudig: download de affiche op www.stopthekillings.be en maak zoveel mogelijk foto’s van mensen met de affiche. De foto’s stuur je nadien op naar: info@stopthekillings.be.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.