Honduras waakzamer, maar nog altijd kwetsbaar voor orkanen

Op 5 september kreeg Honduras de orkaan Felix over zich heen, een monster van dezelfde categorie als Mitch, die in oktober 1998 tienduizend mensenlevens eiste, zevenduizend in Honduras en drieduizend in Nicaragua. De catastrofe sloeg de twee landen twintig jaar terug inzake infrastructuur en ontwikkeling.
Anders dan bij Mitch was er bij Felix een rampenplan dat goed functioneerde. De permanente rampencommissie (COPECO) coördineerde de samenwerking tussen lokale agentschappen en de overheid. Bovendien kan de Nationale Meteorologische dienst nu heel precieze neerslagvoorspellingen leveren, wat toelaat op het juiste moment stuwdammen te openen om te vermijden dat het water te hoog komt te staan.
“De rampencomités in de hoofdstad Tegucigalpa werken zo precies dat ze de mensen in de grootste risicozones persoonlijk kunnen gaan overtuigen om zich te laten evacueren”, zegt Ricardo Alvarez, de burgemeester van de Honduraanse hoofdstad. In totaal werden op één dag 25.000 mensen geëvacueerd in heel Honduras.

Baggerwerken

Toch blijft Tegucigalpa kwetsbaar voor overstromingen. Voor infrastructuurwerken in risicogebieden is 56 miljoen euro nodig, zegt Alvarez. Een van de dringendste maatregelen zijn baggerwerken om ervoor te zorgen dat de rivier Choluteca, die dwars door de stad loopt, terugkeert naar zijn oorspronkelijke bedding. Alleen al die maatregel kost drie miljoen euro.
Naast geldgebrek blijft de stedelijke wildgroei een probleem. Door gebrek aan duidelijke regels zijn heel wat mensen opnieuw in de gebieden gaan wonen die in 1998 onder water kwamen te staan, in Tegucigalpa en op andere plaatsen in Honduras.
Voor biologieprofessor Mirna Marín is het puur een kwestie van geluk geweest dat Felix geen slachtoffers heeft gemaakt. Omdat de orkaan aan land ging in een dunbevolkt en bosrijk gebied, verloor hij veel van zijn kracht. “Als Felix ergens anders had toegeslagen, had hij ons vernietigd”, zegt Marín.
Volgens de professor is Honduras nog even kwetsbaar als in 1998, ondermeer omdat de regering de nederzettingen in overstromingsgebied gedoogt. Daarnaast speelt ontbossing een belangrijke rol. “De bossen spelen een belangrijke rol omdat ze het absorptievermogen van het aardoppervlak verhogen. Toch worden de hellingen verder kaalgekapt, zonder na te denken over de impact op bedreigende situaties zoals we er net een achter de rug hebben.”